Leszek Minge
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||
| Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja |
napastnik | ||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Leszek Minge (ur. 19 stycznia 1958 w Toruniu) – polski hokeista, reprezentant kraju, trener.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Leszek Minge karierę rozpoczął w juniorach Stali Toruń. W 1976 roku rozpoczął profesjonalną karierę w Pomorzaninie Toruń, z którym w sezonie 1976/1977 zajął 12. miejsce i tym samym spadł do II ligi.
Następnie reprezentował barwy: Legii Warszawa (1978–1981), Pomorzanina Toruń (1981-1983 - król strzelców II ligi polskiej w sezonie 1982/1983), Stoczniowca Gdańsk (1984–1986), ponownie Pomorzanina Toruń (1986-1988 - awans do ekstraligi w sezonie 1987/1988) oraz Towimoru Toruń, w którym w 1991 roku w wieku 33 lat zakończył sportową karierę.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Leszek Minge wystąpił z reprezentacją Polski U-20 na mistrzostwach świata juniorów 1977 w Czechosłowacji na przełomie grudnia 1976 roku oraz stycznia 1977 roku. Minge na tym turnieju rozegrał 7 meczów, w których zdobył 2 punkty (1 gol, 1 asysta) oraz spędził 2 minuty na ławce kar, a Biało–Czerwoni zakończyli turniej na ostatnim 8. miejscu, w związku z czym musieli rozegrać mecz eliminacyjny z reprezentacją Szwajcarii U-20, jednak odmówili rozegrania meczu i tym samym nie wystąpili na mistrzostwach świata juniorów 1978 w Kanadzie[1].
Natomiast w seniorskiej reprezentacji Polski w 1988 roku rozegrał 5 oficjalnych meczów, w których strzelił 3 gole. Debiut zaliczył 7 grudnia 1988 roku w Berlinie Wschodnim w przegranym 4:2 meczu towarzyskim z reprezentacją NRD, w którym także strzelił swoją pierwszą bramkę dla Biało–Czerwonych[2]. Wystąpił w niemieckim Stuttgarcie na turnieju Deutschland Cup 1988, na których rozegrał wszystkie 3 mecze: z reprezentacją RFN (1:5 – 1 gol), z reprezentacją ZSRR B (4:8) (nieoficjalny) oraz z reprezentacją Szwajcarii (4:5), a Biało–Czerwoni zakończyli turniej na ostatnim 4. miejscu[3].
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Drużyna | Turniej | Miejsce | M | G | A | Pkt | Min | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1977 |  Polska U-20 |
MŚJ] | 8 | 7 | 1 | 1 | 2 | 2 | |
| 1988 |  Polska |
Int. | – | 3 | 2 | 0 | 2 | 0 | |
| 1988 | Polska |
DC | 3 | 3 | 1 | 0 | 1 | 0 | |
| Ogółem jako junior | 7 | 1 | 1 | 2 | 2 | ||||
| Ogółem jako senior | 3 | 1 | 0 | 1 | 0 | ||||
| Polska
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nr | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Bramki | Asysty | Kary (minuty) |
Rozgrywki |
| 1. | 07.12.1988 | Berlin Wschodni |  NRD |
2:4[4] | 1 | 0 | 0 | Mecz towarzyski |
| 2. | 20.12.1988 | Oświęcim |  Austria |
7:1[5] | 0 | 0 | 0 | Mecz towarzyski |
| 3. | 21.12.1988 | Tychy | Austria |
4:2[6] | 1 | 0 | 0 | Mecz towarzyski |
| 4. | 27.12.1988 | Stuttgart |  RFN |
1:5 | 1 | 0 | 0 | Deutschland Cup 1988 |
| 5. | 30.12.1988 | Stuttgart |  Szwajcaria |
4:5 | 0 | 0 | 0 | Deutschland Cup 1988 |
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicze
[edytuj | edytuj kod]- Pomorzanina Toruń
- Awans do ekstraligi: 1988
Trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- TKH Toruń
- Awans do ekstraligi: 2002
- Sokoły Toruń
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Król strzelców II ligi polskiej: 1983
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Leszek Minge po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1994–1997 był asystentem trenerów: Stanisława Byrskiego (1994–1995) oraz Józefa Stefaniaka (1995–1996) w TTH Toruń, po czym był trenerem pierwszego zespołu, którego prowadził dwukrotnie: w latach 1997-1999 oraz w latach 2001-2003. W sezonie 2001/2002 awansował do ekstraligi.
W sezonie 2011/2012 z juniorskich zespołem Sokołów Toruń zdobył mistrzostwo Polski juniorów. 21 października 2015 roku wrócił do KS-u Toruń w roli asystenta trenera Aleha Małaszkiewicza, którego 30 października 2015 roku zastąpił na stanowisku pierwszego trenera, które zajmował do końca sezonu 2016/2017[9][10].
6 października 2017 roku wraz z zawodnikami KS-u Toruń: Kamilem Gościmińskim, Piotrem Huzarskim, Arkadiuszem Kobylińskim, Mateuszem Kurpiewskim, Mateuszem Wiśniewskim przeniósł się do klubu I ligi – Hokej Poznań, którego prowadził do końca sezonu 2017/2018[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Championnat du monde 1978 des moins de 20 ans (fr.)
- ↑ a b Leszek Minge – Hokej.torun.pl
- ↑ Deutschland Cup 1988 in Stuttgart (niem.)
- ↑ Przed meczami z Austrią markotne miny. „Nowiny”, s. 6, Nr 295 z 15 grudnia 1989.
- ↑ Reszta pokonała Austrię 7:1. „Trybuna Śląska”, s. 6, Nr 296 z 21 grudnia 1989.
- ↑ Drugie zwycięstwo. „Trybuna Śląska”, s. 6, Nr 297 z 22 grudnia 1988.
- ↑ Matches internationaux 1988/89 (ang.)
- ↑ 1988. Кубок Германии. (ros.)
- ↑ Leszek Minge wrócił na ławkę Nesty Mires Toruń [data dostępu: 2015-10-21]
- ↑ Oleg Małaszkiewicz nie jest już trenerem Nesty! [data dostępu: 2015-10-30]
- ↑ Oto nowy pracodawca Leszka Minge i pięciu hokeistów z Torunia! [data dostępu: 2017-10-06]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Leszek Minge – statystyki na Hokej.net
- Leszek Minge – statystyki na Hokej.torun.pl
- Leszek Minge w bazie Eurohockey.com (ang.)
- Leszek Minge w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Leszek Minge w bazie The Internet Hockey Database (ang.)