Leonard Szymański (polityk)
Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1939 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 maja 2023 |
Poseł na Sejm kontraktowy | |
Okres |
od 18 czerwca 1989 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Leonard Józef Szymański (ur. 18 czerwca 1939 w Poznaniu, zm. 8 maja 2023[1] tamże[2]) – polski inżynier, konstruktor i polityk, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Leona i Ireny[2]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Ukończył w 1963 Politechnikę Poznańską, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika.
Pracę rozpoczął w Zakładach Przemysłu Metalowego „H. Cegielski”, następnie był zatrudniony w Fabryce Obrabiarek Specjalnych „Wiepofama” w Poznaniu jako starszy projektant.
W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. 8 stycznia 1981 został przewodniczącym komisji zakładowej, od 15 lipca 1984 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu regionu, był delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażował się w działalność Prymasowskiej Rady Społecznej, a także Klubu Inteligencji Katolickiej[3].
W 1989 uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji z okręgu Poznań-Stare Miasto jako kandydat bezpartyjny z poparciem Komitetu Obywatelskiego. Pracował w czterech komisjach stałych i dwóch komisjach nadzwyczajnych, należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a w jego ramach do Koła Chrześcijańskich Demokratów.
W 1991 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Partii Chrześcijańskich Demokratów. Działał także w Unii Wielkopolan i Porozumieniu Polskich Chrześcijańskich Demokratów. Pełnił funkcję prezesa Agencji Rozwoju Regionalnego w Kwilczu. Do czasu przejścia na emeryturę był pracownikiem huty szkła w Sierakowie[4].
Został pochowany na cmentarzu Jeżyckim[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2011 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hubert Ossowski: Nie żyje Leonard Szymański, poseł Sejmu kontraktowego. Był zasłużony dla Poznania. wpoznaniu.pl, 9 maja 2023. [dostęp 2023-05-10].
- ↑ a b Leonard Szymański. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-07-07].
- ↑ Była drużyna. „Gazeta Wyborcza”, 9 i 16 września 1999.
- ↑ Siódemka po przejściach. „Głos Wielkopolski”, 2 czerwca 2006.
- ↑ Leonard Szymański. wyborcza.pl, 15 maja 2023. [dostęp 2023-11-01].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 430.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2012-04-08].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2017-11-15].
- Absolwenci I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
- Absolwenci Politechniki Poznańskiej
- Członkowie Prymasowskiej Rady Społecznej
- Członkowie Unii Wielkopolan
- Członkowie władz regionalnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Delegaci na I Krajowy Zjazd Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Działacze KIK
- Ludzie urodzeni w Poznaniu
- Ludzie związani z Kwilczem
- Ludzie związani z Sierakowem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Partii Chrześcijańskich Demokratów
- Politycy Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów
- Polscy inżynierowie
- Posłowie na Sejm kontraktowy
- Posłowie z okręgu Poznań Stare Miasto (PRL)
- Urodzeni w 1939
- Zmarli w 2023
- Pochowani na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu