Leon Trojanowski

Leon Trojanowski
	major kawalerii
Data i miejsce urodzenia	30 września 1896 ; Jelec
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1934 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1934
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	7 Pułk Ułanów Lubelskich; 11 Szwadron KOP; 5 Pułk Ułanów Zasławskich
Stanowiska	dowódca szwadronu; kwatermistrz pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Leon Trojanowski^[1] (ur. 30 września 1896 w Jelcu, zm. 26 stycznia 1934 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 września 1896 roku w Jelcu, w rodzinie Stanisława (1861–1920) i Wiktorii. W 1914 roku ukończył gimnazjum w Jelcu. Wakacje spędzał w Zakopanem. Tam zastał go wybuch I wojny światowej. Na początku sierpnia 1914 roku wstąpił do II batalionu Legionów Polskich, a 26 sierpnia tego roku został przeniesiony do szwadronu ułanów Władysława Belina-Prażmowskiego. Po utworzeniu 1 pułku ułanów Legionów Polskich został przydzielony do szwadronu rotmistrza Gustawa Orlicz-Dreszera. Od 5 lutego do 31 marca 1917 roku był słuchaczem kawaleryjskiego kursu oficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Kurs ukończył z wynikiem dostatecznym. Posiadał wówczas stopień wachmistrza^[2]. W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, został internowany w obozie w Szczypiornie, a później w Łomży.

1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 7 pułku Ułanów Lubelskich. W szeregach tego oddziału walczył na wojnie z bolszewikami. 19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich^[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 7 pułk ułanów^[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 35. lokatą w korpusie oficerów jazdy^[5]. Po wojnie kontynuował służbę w 7 pułku ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim^[6]^[7]^[8]. 31 marca 1924 roku został awansowany na rotmistrza ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 28. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku - kawalerii)^[9]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 11 Szwadronu KOP^[10]^[11]. Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku w korpusie oficerów kawalerii. 23 marca 1932 roku został przeniesiony z KOP do 5 pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce na stanowisko kwatermistrza^[12]^[13].

Zmarł 26 stycznia 1934 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-3-19,20)^[14]^[15].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2641
Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)^[16]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[17]
Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)
Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)^[18]

Przypisy

↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako Leon II Trojanowski w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko: Leona I Trojanowskiego urodzonego 3 kwietnia 1879 roku, porucznika rezerwy piechoty, posiadającego w 1923 roku przydział do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Rocznik Oficerski 1923, s. 231, 492.
↑ CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 12.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, poz. 110.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 250, 922.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 166.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 613, 682.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 555, 604.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 296, 347.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 118.
↑ Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 79.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 632.
↑ Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT TROJANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-08-23] .
↑ „Polska Zbrojna” Nr 26 z 28 stycznia 1934 roku, s. 8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 190.
↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Bibliografia

Komenda Legionów (Dowództwo Polskiego Korpusu Posiłkowego). Centralne Archiwum Wojskowe. [dostęp 2017-11-07].
Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Rocznik Oficerów Kawalerii 1930. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
Leon Trojanowski, Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku [1].

[1] W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako Leon II Trojanowski w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko: Leona I Trojanowskiego urodzonego 3 kwietnia 1879 roku, porucznika rezerwy piechoty, posiadającego w 1923 roku przydział do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Rocznik Oficerski 1923, s. 231, 492.

[CITEREFCAWsygn._I.120.1.125_s._12-2] CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 12.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, poz. 110.

[4] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 250, 922.

[5] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 166.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923613,_682-6] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 613, 682.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924555,_604-7] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 555, 604.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928296,_347-8] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 296, 347.

[9] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.

[10] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 118.

[CITEREFRocznik_Oficerów_Kawalerii193061,_79-11] Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 79.

[12] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932146,_632-13] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 632.

[14] Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT TROJANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-08-23] .

[15] „Polska Zbrojna” Nr 26 z 28 stycznia 1934 roku, s. 8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 190.

[16] M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.

[17] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[18] Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]