Leon Kołaczkowski

Leon Kołaczkowski

podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1895 Łódź
Data i miejsce śmierci	1 września 1920 pod Hrubieszowem
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Polska Organizacja Wojskowa
Jednostki	4 pułk piechoty Legionów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Leon Kołaczkowski (ur. 8 lutego 1895 w Łodzi, zm. 1 września 1920 pod Hrubieszowem) – oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Leona i Zofii z Wójcickich. Student Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i członek Polskiej Organizacji Wojskowej.

W styczniu 1919, w szeregach Legii Akademickiej, wziął udział w odsieczy Lwowa. W tym też roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Od 3 lipca do 1 listopada 1919 był uczniem 15. klasy Szkoły Podchorążych. Po ukończeniu nauki otrzymał przydział do 11 kompanii 4 pułku piechoty Legionów. 30 marca 1920 został mianowany z dniem 1 kwietnia tego roku podporucznikiem w piechocie. Na frontach wojny polsko-bolszewickiej walczył na stanowisku dowódcy plutonu. Podczas walk pod Hrubieszowem, zaskoczony nagłym atakiem kawalerii Siemiona Budionnego, zdołał opanować panikę wśród swoich żołnierzy i odeprzeć uderzenie. Kilka dni później, otoczony przez liczniejszy oddział bolszewicki, zdecydowanym atakiem przełamał okrążenie. Zginął w walce. Za czyn ten pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Jego nazwisko umieszczono na tablicy pamiątkowej poległych wychowanków Szkoły Podchorążych Piechoty.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5588)
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
• Adam Lewicki: Zarys historii wojennej 4-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.