Przejdź do zawartości

Lancia Gamma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lancia Gamma
Ilustracja
Lancia Gamma Berlina
Producent

Lancia

Projektant

Pininfarina

Zaprezentowany

Geneva Motor Show 1976

Okres produkcji

1976–1984[1]

Miejsce produkcji

Włochy Turyn

Poprzednik

Lancia Flavia

Następca

Lancia Thema

Dane techniczne
Segment

E[1]

Typy nadwozia

4-drzwiowy fastback
2-drzwiowe coupé[1]

Silniki

B4 2,0 l
B4 2,5 l

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4572 mm (fastback)
4485 mm (coupé)

Szerokość

1727 mm

Wysokość

1422 mm (fastback)
1330 mm (coupé)

Rozstaw osi

2670 mm (fastback)
2555 mm (coupé)

Masa własna

1320 kg (fastback)
1290 kg (coupé)

Zbiornik paliwa

62 l[2]

Liczba miejsc

5

Bagażnik

500 l (fastback)

Dane dodatkowe
Pokrewne

Lancia Beta

Konkurencja

Citroën CX
Peugeot 604
Renault 20/30
Rover SD1

Lancia Gammasamochód osobowy klasy średniej-wyższej produkowany przez włoską markę Lancia w latach 1976–1984[1].

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]
Lancia Gamma Berlina - tył
Lancia Gamma Coupe
Lancia Gamma Coupe - tył

Dostępny jako 4-drzwiowy fastback oraz 2-drzwiowe coupé[1]. Następca modelu Flavia. Do napędu używano silników B4 o pojemności 2,0 lub 2,5 litra. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 5-biegową manualną bądź 4-biegową automatyczną skrzynię biegów. Samochód został zastąpiony przez model Thema. Przez cały okres produkcji powstało 15 272 egzemplarzy Gammy w wersji Berlina oraz 6 789 Coupé[3].

Był to pierwszy nowy samochód skonstruowany przez Lancię po przejęciu przez Fiata. Nadwozie zaprojektowała Pininfarina. Silniki stosowane w Gammie były nowymi konstrukcjami, nie zdecydowano się na popularniejsze wówczas jednostki V6 czy też R6 ze względu na ich wymiary, wymusiłyby one inne przeprowadzenie linii maski[4]. Motor B4 charakteryzował się zwartą konstrukcją, krótkim skokiem tłoka i wałem korbowym z trzema łożyskami głównymi[4]. Głowice cylindrów jak i kadłub silnika odlano ze stopów lekkich, na każdą głowicę przypadał jeden wałek rozrządu[4]. Pierwotnie dostępna była wersja 2500, później dodano także wariant 2000. Silnik zasilany był przez gaźnik, jednostka 2.5 mogła być także wyposażona we wtrysk paliwa.

W samochodzie wykorzystano dwuobwodowy układ hamulcowy z hamulcami tarczowymi na obu osiach[4]. Zawieszenie przednie stanowiły trójkątne wahacze poprzeczne, kolumny McPhersona oraz stabilizator, z tyłu wykorzystano zaś poprzeczne ramiona wahaczy, kolumny McPhersona i stabilizator[4].

Dane techniczne ('76 B4 2.0)

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[5]

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • B4 2,0 l (1999 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
  • Układ zasilania: gaźnik
  • Średnica × skok tłoka: 91,50 mm × 76,00 mm
  • Stopień sprężania: 9,0:1
  • Moc maksymalna: 117 KM (85,8 kW) przy 5500 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 172 N•m przy 3500 obr./min

Osiągi

[edytuj | edytuj kod]

Dane techniczne ('76 B4 2.5)

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[6]

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • B4 2,5 l (2484 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
  • Układ zasilania: wtrysk
  • Średnica × skok tłoka: 102,00 mm × 76,00 mm
  • Stopień sprężania: 9,0:1
  • Moc maksymalna: 142 KM (104,4 kW) przy 5400 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 209 N•m przy 3000 obr./min

Osiągi

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Lancia Gamma (Tipo 830) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. Auto Katalog. Motor Presse Stuttgart(inne języki), 1983, s. 220–221. ISSN 0949-0884.
  3. Lancia Gamma. [w:] The Lancia pages @ www.CarsFromItaly.com [on-line]. [dostęp 2006-08-03].
  4. a b c d e Zdzisław Podbielski. „Młody Technik”, 3/1984. 
  5. 1976 Lancia Gamma Berlina 2000 Technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-02-13]. (ang.).
  6. 1976 Lancia Gamma Coupé Technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-02-13]. (ang.).