Przejdź do zawartości

Kurtoszkołacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kurtoszkołacz
Kürtőskalács
{{{alt grafiki}}}
Kurtoszkołacze podczas opiekania
Rodzaj

ciasto

Kuchnia

węgierska

Miejsce powstania

Węgry
Transylwania

Obróbka żywności

opiekanie

Składniki

ciasto drożdżowe

kyrtøːʃkɒlaːtʃ

Kurtoszkołacz (węg. kürtőskalács, wym. kyrtøːʃkɒlaː) – tradycyjne węgierskie ciasto. Owinięte na wałku ciasto drożdżowe piecze się nad żarzącym ogniem. W Polsce najczęściej spotykane są w food truckach, przyrządzane w specjalnym opiekaczu. Kurtoszkołacz należy do rodziny ciast takich jak: sękacz, Baumkuchen, Prügeltorte, spettekaka, trdelník czy Baumstriezel[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa tych wypieków, jak i sposób pieczenia, najprawdopodobniej wywodzi się z antycznej Grecji, gdzie wypiekano „chleb Obeliasa”. Miał on dwa metry długości i był noszony przez dwie osoby na ramionach[2].

Średniowieczne przepisy są znacznie bliższe tym, które znamy dzisiaj. Pierwszą wzmiankę o sposobie przygotowania możemy znaleźć w spisie z Heidelbergu z 1450[3]. Przygotowanie polegało na nawinięciu ciasta na rożen i posmarowaniu żółtkiem. Pierwsza zmiana pojawiła się w książce kucharskiej Balthasara Staindla Ein künstlichs und nutzlichs Kochbuch z 1547, głosiła ona[4]:

weź rożen,... weź ciasto... rozłóż delikatnie na rożnie,... równomiernie cienko... namocz posolonym żółtkiem,... weź długi sznur i zawiąż wokół ciasta

W książce kucharskiej Susanny Gewandtschneiderin, pierwszy raz można było przeczytać o płynnym cieście. Wynalezienie tego sposobu produkcji pozwoliło na powiększenie się rodziny tych wypieków[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Similar cakes. [dostęp 2018-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (ang.).
  2. History of the Kürtősh Kalách. [dostęp 2018-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-25)]. (ang.).
  3. Spießkuchen: der Heidelberger Manuskript. Heidelberg: 1450.
  4. Balthasar Staindl: Ein künstlichs und nutzlichs Kochbuch. Dillingen: 1547.
  5. Susanna Gewandtschneiderin: Kochbuch aus Nuernberg. 1585.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]