Krwistoborowik świerkowo-jodłowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
krwistoborowik świerkowo-jodłowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Rubroboletus rubrosanguineus (Cheype) Kuan Zhao & Zhu L. Yang Phytotaxa 188(2): 70 (2014) | |
Krwistoborowik świerkowo-jodłowy (Rubroboletus rubrosanguineus (Cheype) Kuan Zhao & Zhu L. Yang) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rubroboletus, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek ten opisał w 1983 roku Jean-Louis Cheype, nadając mu nazwę Boletus rubrosanguineus. W 2014 r. Kuan Zhao, L. Zhu i L. Yang przenieśli go do rodzaju Rubroboletus[1].
- Boletus rubrosanguineus Cheype 1983
- Suillellus rubrosanguineus (Cheype) Blanco-Dios 2015
Nazwa polska według rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym[3]. W internetowym portalu grzybiarzy opisany jest jako borowik orawski Suillellus rubrosanguineus[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Owocnik gruby, jędrny. Jego kapelusz może osiągnąć średnicę do 20 cm. W młodych owocnikach jest półkulisty, z czasem wypukły, w starszych owocnikach płaski. Charakterystyczną cechą jest różowawy brzeg kapelusza. Pory rurek czerwone. Miąższ w kapeluszu i w górnej części trzonu żółty, po uszkodzeniu staje się lekko niebieskawy. Trzon cylindryczny lub bulwiasty. Górna część jego powierzchni jest żółta i czerwono lub pomarańczowo siateczkowana, dolna pomarańczowoczerwona lub różowa, bez siateczki. Świeże owocniki mają grzybowy zapach, wysuszone pachną sianem[4].
Bardzo podobny jest krwistoborowik lubczykowy Rubroboletus legaliae. Ten jednak żyje w symbiozie z drzewami liściastymi[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje w Azji i Europie Wschodniej, notowany także na kilku stanowiskach we Francji[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2021 r. nie podano jego stanowisk[3], ale stanowiska takie na Orawie i w Beskidzie Sądeckim znaleźli grzybiarze i są opublikowane na internetowym portalu grzybiarzy[4]. W Czechach znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych[6].
Naziemny grzyb ektomykoryzowy żyjący w symbiozie ze świerkiem i jodłą. Występuje w lasach górskich[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-04].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-12-04].
- ↑ a b Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
- ↑ a b c d e Borowik orawski Suillellus rubrosanguineus [online], atlas.grzybiarze.eu. [dostęp 2021-12-04].
- ↑ Mapa występowania krwistoborowika świerkowo-jodłowego na świecie [online] [dostęp 2021-12-04].
- ↑ V. Antonín, M. Beran, Z. Bieberová, Červený seznam hub (makromycetů) České republiky [online], Red list of fungi (macromycetes) of the Czech Republic (PDF) (Report). Agency for Nature Conservation and Landscape Protection of the Czech Republic (AOPK ČR), 2007.