Kozowa
Wygląd
Na mapach: 49°25′54″N 25°09′16″E/49,431667 25,154444
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-3547 | ||||
Kod pocztowy |
47600 | ||||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°25′54″N 25°09′16″E/49,431667 25,154444 | |||||
Strona internetowa |
Kozowa (ukr. Козова) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim, nad Koropcem, do 2020 roku siedziba rejonu kozowskiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Kozowa, położona na linii Tarnopol – Stryj.
Kalendarium
[edytuj | edytuj kod]- 1410 rok pierwsze wzmianki, własność rodu Potockich[2]
- 1569 rok nadanie praw miejskich
- w II Rzeczypospolitej leżało w województwie tarnopolskim, w powiecie brzeżańskim.
- W latach 1934–1939 istniała gmina Kozowa.
- W 1937 roku przyznano obywatelstwo honorowe Kozowej Marszałkowi Edwardowi Śmigłemu-Rydzowi[3].
- We wrześniu 1939 roku nacjonaliści ukraińscy napadali na żołnierzy Wojska Polskiego, powracających do swoich domów, mordując wielu z nich.
- W latach 1942–1943 eksterminacja Żydów z getta w Kozowej, w czasie której Niemców wspierała Ukraińska Policja Pomocnicza.
- W latach 1940–1945 członkowie OUN-UPA zamordowali 37 Polaków[4][5].
- W 1945 roku ekspatriacja Polaków, z których znaczna część osiedliła się w Głuchołazach[6], a także w Racławicach Śląskich koło Prudnika[7].
- 60. lata XX w. – wysadzenie w powietrze kościoła pw. św Stanisława Biskupa i Męczennika[8]. Kościół wybudowano w latach 1899–1902 według projektu Jana Sasa-Zubrzyckiego[9].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- zamek – obecnie po zamku nie ma śladu;
- kościół parafialny ufundowany przez Andrzeja Potockiego w 1669 roku;
- cerkiew pw. Zaśnięcia Bogarodzicy 1889 r. wybudowana w stylu neoklasycystycznym.
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Aleksander Orłowski – urodził się w 1863 r. w Kozowie, polski działacz plebiscytowy, dyrygent chórów, kompozytor i organizator życia muzycznego, urzędnik i radny
- Marcjan Trofimiak – urodził się 1947 r., biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1991–1998, biskup diecezjalny łucki w latach 1998–2012.
Pobliskie miejscowości
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.65.
- ↑ Kozowa – Blisko Polski [online] [dostęp 2023-04-22] (pol.).
- ↑ Obywatelstwo honorowe dla Marszałka Polski Edwarda Śmigłego Rydza. „Wschód”. Nr 42, s. 3, 20 marca 1937.
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 112, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ Kozowa – akcja „Reinhardt” - Akcja "Reinhardt" - Teatr NN [online], teatrnn.pl [dostęp 2023-04-22] (pol.).
- ↑ Ulisses, Głuchołazy - nad rzeką Białą Głuchołaską [online], Głuchołazy Nasze Miasto, 24 września 2013 [dostęp 2023-04-22] (pol.).
- ↑ Andrzej Hanich , Dekanaty i parafie Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego w latach 1945-1946, Opole: Państwowy Instytut Naukowy - Instytut Śląski, 2009, s. 115 .
- ↑ Redakcja, Moje Kresy. Ludzie z Kozowej [online], Nowa Trybuna Opolska, 8 października 2011 [dostęp 2023-04-22] (pol.).
- ↑ Wowczak 2017 ↓, s. 260.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Wowczak: Jan Sas-Zubrzycki. Architekt, historyk i teoretyk architektury. Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2017. ISBN 978-83-65080-63-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kozowa, mko, pow. brzeżański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 573 .
- Zdjęcie kościoła
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona