Konwencja TIR
Konwencja TIR (skrót od fr. Transport International Routier – Międzynarodowy Transport Drogowy[1]) – międzynarodowa konwencja celna z 14 listopada 1975 dotycząca przewozu towarów samochodami ciężarowymi w transporcie międzynarodowym, pozwalająca uprościć procedury na przejściach granicznych i w urzędach celnych przy przewozach drogowych[1].
Celem konwencji TIR ma być ułatwienie i uproszczenie międzynarodowego transportu towarów polegające na tym, że[2]:
- podczas przekraczania granicy w urzędach celnych (stron konwencji) nie pobiera się żadnych dodatkowych zabezpieczeń czy gwarancji należności celno-podatkowych, które mogą obowiązywać w kraju tranzytowym lub kraju przeznaczenia (taką rolę spełnia funkcjonujący w ramach Konwencji karnet TIR);
- stosując karnet TIR, nie trzeba przygotowywać dokumentacji celnej.
Przewóz wykonywany na podstawie karnetu prowadzi do uznawania zamknięć celnych nakładanych na środki transportu w chwili rozpoczęcia lub kontynuacji tranzytu i znosi czynności kontroli towarzyszące przekraczaniu granicy. Również w trakcie przemieszczania taką kontrolę można prowadzić tylko w uzasadnionych przypadkach podejrzenia popełnienia przestępstwa lub nadużycia. Aby temu zapobiec, przewóz w ramach konwencji powinien odbywać się specjalnie przystosowanymi pojazdami (posiadającymi świadectwo uznania) oznaczonymi tablicą z napisem TIR[2].
Wymagane jest, aby samochód ciężarowy, jak i zespół pojazdów przewożący towar pod osłoną karnetu TIR, był opatrzony z przodu i z tyłu niebieską tabliczką z białym literowym skrótem TIR. Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR[3] co do zasady określa wymagania dotyczące wykorzystywanych pojazdów oraz procedury tranzytowe. Jednak, należy mieć na uwadze, że do przeprowadzania przewozów międzynarodowych realizowanych pod zamknięciem celnym mają również zastosowanie przepisy aktów prawa miejscowego. W przypadku krajów należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego określono wymagania względem kierowców zawodowych wykonujących przewozy międzynarodowe[4].
Konwencję TIR podpisało 68 stron włączając w to Unię Europejską. Operacje TIR można realizować w 58 krajach. Umowa ta obejmuje[2]:
- całą Europę,
- Afrykę Północną,
- Bliski i Środkowy Wschód,
- Stany Zjednoczone Ameryki i Kanadę,
- w Ameryce Południowej – Chile i Urugwaj.
Przewozy w ramach procedury TIR można realizować w następujących przypadkach[2]:
- jeżeli przewóz rozpoczął się lub ma się zakończyć poza Unią Europejską,
- jeżeli dotyczy przewozu realizowanego z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze Unii Europejskiej przez terytorium kraju trzeciego.
Przepisy zawarte w Konwencji TIR odnoszą się wyłącznie do drogowego transportu towarów w ruchu międzynarodowym. Oznacza to, że karnetu TIR funkcjonującego w ramach tych rozwiązań nie stosuje się do innych rodzajów transportu[2].
W przypadku transportu drogowego karnet nie będzie obowiązywał, gdy przemieszczanie towaru nie prowadzi do zmiany obszaru celnego. Karnet można więc otworzyć tylko wtedy, gdy przewóz spowoduje przekroczenie granicy celnej[2].
Operacji TIR nie można stosować w przewozie towarów wrażliwych, do których zalicza się[2]:
- produkty tytoniowe,
- alkohol i produkty pochodne.
W polszczyźnie potocznej „tir” to także określenie dużego samochodu ciężarowego do przewozu towarów na trasach międzynarodowych[5].
-
Samochód wykorzystywany w transporcie międzynarodowym w latach 70. kontrolowany przez węgierską policję.
-
Spotykane zespoły pojazdów w transporcie międzynarodowym.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Karnety TIR | Biznes.gov.pl – Serwis informacyjno-usługowy dla przedsiębiorcy [online], biznes.gov.pl [dostęp 2021-06-25] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Konwencja TIR | Biznes.gov.pl – Serwis informacyjno-usługowy dla przedsiębiorcy [online], biznes.gov.pl [dostęp 2021-06-25] (pol.).
- ↑ Decyzja rady z dnia 28 maja 2009 r. w sprawie opublikowania w skonsolidowanej formie tekstu Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. ze zmianami wprowadzonymi do konwencji od tej daty (2009/477/WE). [dostęp 2021-03-17].
- ↑ Sprawozdanie komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące wykonania dyrektywy 2003/59/WE w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób. [dostęp 2021-03-17].
- ↑ PWN: Słownik Języka Polskiego PWN. [dostęp 2020-01-29].