Konstantin Simonow

Konstantin Simonow

Константин Симонов

Konstantin Simonow w 1943
Pełne imię i nazwisko	Konstantin Michajłowicz Simonow
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1915 Piotrogród
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1979 Moskwa
Zawód, zajęcie	pisarz, poeta, dramaturg, wojskowy
Odznaczenia

Konstantin Michajłowicz Simonow, ros. Константин Михайлович Симонов, właśc. Kiriłł Michajłowicz Simonow (ur. 15 listopada^?/28 listopada 1915 w Piotrogrodzie, zm. 28 sierpnia 1979 w Moskwie) – rosyjski pisarz, poeta i dramaturg, korespondent frontowy podczas II wojny światowej, Bohater Pracy Socjalistycznej (1974), zastępca członka KC KPZR, podpułkownik Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR.

Życiorys

Najbardziej znany jest jako autor powieści opowiadających o walkach radziecko-niemieckich w czasie II wojny światowej, m.in. Dnie i noce (pol. wyd. 1977), Żywi i martwi (pol. wyd. 1977, pierwsza część trylogii Żywi i martwi), Towarzysze broni (pol. wyd. 1954), Nikt nie rodzi się żołnierzem (pol. wyd. 1966, druga część trylogii Żywi i martwi). Pisał też liryki wojenne. Jest autorem listu poetyckiego Czekaj mnie, z powtarzającą się frazą Czekaj mnie, a wrócę zdrów, utworu który cieszył się niezwykłą popularnością wśród radzieckich żołnierzy w czasie II wojny światowej.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 18. MFF w Cannes (1965).

Bohater książki Orlando Figesa Szepty – Życie w stalinowskiej Rosji.

Odznaczenia

• Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (27 września 1974)
• Order Lenina – trzykrotnie (27 listopada 1965, 2 lipca 1971, 27 września 1974)
• Order Czerwonego Sztandaru (3 maja 1942)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy – dwukrotnie (30 maja 1945, 23 września 1945)
• Order „Znak Honoru” (31 stycznia 1939)
• Medal „Za obronę Odessy”
• Medal „Za obronę Stalingradu”
• Medal 100-lecia urodzin Lenina
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Nagroda Leninowska (1974)
• Nagroda Stalinowska – sześciokrotnie (1942, 1943, 1946, 1947, 1949, 1950)
• Czechosłowacki Wojskowy Order Lwa Białego „Za zwycięstwo” III Klasy (ČSSR)
• Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 (ČSSR)
• Order Suche Batora (Mongolia)
• I inne

Bibliografia

• Симонов Константин Михайлович – Герои страны (ros.) [dostęp 8 lipca 2011]
• Симонов Константин Михайлович – Проект ХРОНОС (ros.) [dostęp 8 lipca 2011]