Przejdź do zawartości

Klępino Białogardzkie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klępino Białogardzkie
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Białogard

Wysokość

45 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

142[2]

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-200[3]

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0302876

Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Białogard, po prawej znajduje się punkt z opisem „Klępino Białogardzkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Klępino Białogardzkie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Klępino Białogardzkie”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klępino Białogardzkie”
Ziemia54°00′00″N 16°03′36″E/54,000000 16,060000[1]

Klępino Białogardzkie (niem. Klempin; dawn. pol. Klempino[4]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. Jedna z najstarszych wsi powiatu. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W 2007 wieś liczyła 127 mieszkańców.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży w odległości ok. 7 km na południowy wschód od Białogardu, przy drodze z Białogardu do Żytelkowa. Teren wokół wsi jest pagórkowaty w otoczeniu lasu, pól uprawnych i łąk.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy nazwa miejscowości pojawiła się w 1299. W 1454 książę pomorski Eryk I. podarował wieś miastu Białogard. Dopiero od początku XIX wieku wieś stała się niezależna.

W połowie XIX wieku wieś zamieszkiwało 177 osób, a w 1910 liczba mieszkańców wzrosła do 195.

31 sierpnia 1930 spłonęła prawie połowa wsi. Przyczyną pożaru były dzieci, które bawiły się zapałkami[5].

Zabytki i ciekawe miejsca

[edytuj | edytuj kod]

We wsi nieczynny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku o pow. 0,24 ha.

Budynek inwentarski o konstrukcji ramowej z 2. połowy XIX wieku (zagroda nr 23) oraz budynek mieszkalny o konstrukcji szachulcowej z 1. połowy XIX wieku (zagroda nr 5).

Niedaleko wsi znajduje się Góra Niwka - wyniesienie kemowe o wysokości 88 m n.p.m., z którego roztacza się widok na Białogard i okoliczne wioski. Przed II wojną światową znajdował się punkt startowy dla szybowców, tor saneczkowy oraz budynek starej szkoły.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś prowadzi lokalny, nieoznaczony szlak turystyczny: Szlak pieszy wokół Białogardu.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W Klępinie Białogardzkim działa wytwórnia mas bitumicznych.

Kultura i sport

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości jest świetlica wiejska i boisko sportowe.
Ludowy Zespół Sportowy we wsi to "Huragan" Klępino, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.
Corocznie odbywają się tutaj Gminne Biegi Przełajowe Szkół Podstawowych i Gimnazjum.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

We wsi jest przystanek komunikacji autobusowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 53864
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 481 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszaw
  5. „Starostwo Powiatowe”. Białogard. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005