Kazimierz Szosland

Kazimierz Szosland
	major administracji
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1891 ; Grzymaczew
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1944 ; okolice Grodziska Mazowieckiego
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Stanowiska	kierownik Grupy Sportu Konnego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Szosland (drugi z prawej) w towarzystwie pozostałych członków polskiej kadry jeździeckiej

Kazimierz Szosland (ur. 21 stycznia 1891 w Grzymaczewiu, zm. 20 kwietnia 1944) – major administracji (kawalerii) Wojska Polskiego, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie w konkurencji drużynowych skoków przez przeszkody.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława i Kazimiery z Białobrzeskich, właścicielki części dóbr Grzymaczew i Włocin w gminie Błaszki w Kaliskiem. W 1902 rodzina Szoslandów przeniosła się do Kalisza, gdzie w latach 1905–1911 Kazimierz był uczniem Szkoły Handlowej w Kaliszu. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości podjął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej, które musiał przerwać z powodu wybuchu I wojny światowej. Od 14 stycznia 1915 do wybuchu rewolucji październikowej służył w kawalerii armii Imperium Rosyjskiego.

18 listopada 1918 zgłosił się ochotniczo do służby w Wojska Polskiego i został przydzielony do 2 pułku Ułanów Grochowskich im. gen. J. Dwernickiego. W szeregach walczył na wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. W latach 30. XX wieku pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu na stanowisku kierownika Grupy Sportu Konnego^[1], pozostając w barwach 2 pułku ułanów. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 33. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[2]^[3].

Dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich – w Paryżu (1924) i w Amsterdamie (1928)^[4]. Był rekordzistą pod względem startów w konkursach o Puchar Narodów (23 starty), odniósł 9 zwycięstw: Nicea (1925, 1928), Nowy Jork (1926), Warszawa (1927, 1931, 1933), Ryga (1931, 1932), Spa (1935).

Zginął 20 kwietnia 1944 w lasach pod Grodziskiem Mazowieckim w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach^[4].

Awanse

porucznik – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 września 1920
rotmistrz – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[3]^[5]
Złoty Krzyż Zasługi
Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie^[3]: 4 marca 1925^[6], 17 stycznia 1928^[7]^[8])

Przypisy

↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 464.
↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 539.
↑ ^a ^b ^c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 289.
↑ ^a ^b Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 83–85. OCLC 61559795.
↑ BartoszB. Janczak BartoszB., Major Kazimierz Szosland – kawalerzysta-olimpijczyk [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-03-03] (pol.).
↑ M.P. z 1925 r. nr 63, poz. 237 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie rozwoju sportu i hipiki”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 14, poz. 20 „za wybitne zasługi, położone na polu propagandy polskiego sportu konnego na konkursach hipicznych w Ameryce”.
↑ „Krzyż zasługi” dla zwycięskich kawalerzystów. „Żołnierz Polski”, s. 98, nr 5 z 29 stycznia 1928.

Bibliografia

Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 545, 609.
Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 291, 356.
Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 155, 812.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Polski Komitet Olimpijski: Kazimierz Szosland – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].

[CITEREFRybkaStepan2006464-1] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 464.

[CITEREFRybkaStepan2021539-2] Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 539.

[CITEREFRybkaStepan2006289-3] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 289.

[Jucewicz-4] Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 83–85. OCLC 61559795.

[5] BartoszB. Janczak BartoszB., Major Kazimierz Szosland – kawalerzysta-olimpijczyk [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-03-03] (pol.).

[6] M.P. z 1925 r. nr 63, poz. 237 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie rozwoju sportu i hipiki”.

[7] M.P. z 1928 r. nr 14, poz. 20 „za wybitne zasługi, położone na polu propagandy polskiego sportu konnego na konkursach hipicznych w Ameryce”.

[8] „Krzyż zasługi” dla zwycięskich kawalerzystów. „Żołnierz Polski”, s. 98, nr 5 z 29 stycznia 1928.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]