Karabin maszynowy Bergmann MG 15
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Theodor Bergmann Industriewerke, Suhl[1] |
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,92 mm |
| Nabój | |
| Taśma nabojowa |
parciana, 100 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1150 mm |
| Długość lufy |
710 mm |
| Masa | |
| broni |
11,8 kg |
| podstawy |
1,2 kg (dwójnóg) |
| lufy |
1,6 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
845 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
500 strz./min |
Bergmann MG 15 – niemiecki lekki karabin maszynowy. Była to osadzona na dwójnogu, chłodzona powietrzem wersja ckm-u Bergmann M1910. W okresie międzywojennym lkm Bergmann MG 15 znajdował się na uzbrojeniu Wojska Polskiego (po 1921 roku[2]), a po wycofaniu z uzbrojenia trafiły do Policji Państwowej, która przyjęła go do uzbrojenia na przełomie 1937 i 1938 roku[2].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Bergmann MG 15 był bronią samoczynną. Zasada działania oparta na krótkim odrzucie lufy. Zamek ryglowany klinem o ruchu pionowym.
MG 15 był zasilany przy pomocy parcianej, ciągłej taśmy nabojowej. Taśma była umieszczona w bębnowym zasobniku przyłączanym z prawej strony broni.
Lufa w rurowej, perforowanej osłonie. do osłony przymocowany był uchwyt transportowy.
MG 15 wyposażony był w chwyt pistoletowy umieszczony pod komorą zamkową. Do komory zamkowej przymocowany był także nieregulowany, nieskładany dwójnóg. Stopka kolby przymocowana bezpośrednio do tylnej części komory zamkowej. Przyrządy celownicze mechaniczne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.
- Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2011, s. 233. ISBN 978-83-7708-745-9.