Bagnet wz. 25

Bagnet karabinowy wz. 25
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Towarzystwo Fabryk Motorów "PERKUN" w Warszawie
Rodzaj	bagnet
	Historia
Data prototypu	1925
	Dane techniczne
Długość całkowita	377 mm
	Rękojeść
	Jelec
	Głownia
Długość głowni	244 mm
Szerokość głowni	25 mm (w progu)
Grubość głowni	5 mm (maksymalna)
	Pochwa

Bagnet karabinowy wz. 25 – bagnet polskiej konstrukcji. Uznawany jako bagnet eksperymentalny, ze względu na bardzo małą liczbę wyprodukowanych egzemplarzy. Przeznaczony dla karabinów Mauser wz.98 oraz Mosin wz.91/98/25. Bagnety wytworzyło w 1925 roku Towarzystwo Fabryk Motorów "PERKUN" w Warszawie. Bagnet najprawdopodobniej nie został zaakceptowany przez wojskowych, więc produkcja nie była kontynuowana. Ogólnie znany jest tylko jeden zachowany egzemplarz tego bagnetu, posiadający numer seryjny 2237. W roku 1933, zgodnie z Dziennikiem Rozkazów Nr 7/33 pkt. 101 wprowadzono nowe nazewnictwo bagnetu, które od tej pory określano jako wz.27. Zmiana dotyczyła także dwóch innych polskich bagnetów bez pierścienia jelca – wz. 22 oraz wz. 24. Pomimo małej liczby wyprodukowanych sztuk bagnet wz.25 znajdował się w uzbrojeniu Wojska Polskiego do roku 1939.

Charakterystyka

Ogólnym wyglądem był podobny do bagnetu wz.22, jednak postanowiono dodać tak zwaną oporę okładzin, czyli osłonę przeciwogniową. Z kolei od bagnetu wz.24 różniła go smuklejsza głownia, która ponadto została odchudzona. Trzon rękojeści wykonany z polerowanej stali. Okładziny rękojeści wykonane z drewna bukowego, przytwierdzane do trzonu dwiema śrubami z nakrętkami. Jelec stalowy, polerowany – taki sam jak w bagnetach wz.22 i wz.24. Rękojeść zaopatrzona w osłonę przeciwogniową. Na głowicy wybite oznaczenie bagnetu: WZ.25. Głownia wykonana ze stali, polerowana, z progiem. Głownia jednosieczna z dwustronnym wklęsłym zbroczem. Pióro symetrycznie obosieczne. Sztych ułożony centralnie. Na progu tylnego płazu głowni umieszczano nazwę "PERKUN" oraz numer seryjny bagnetu, natomiast na progu przedniego płazu głowni wybijano orła w koronie, oraz umieszczone pod nim litery W.P..

Pochwa

Pochwa stalowa zakończona gałką ochronną. Malowana na kolor khaki polski (najbliższym kolorem do polskiego khaki, według kodu Federal Standard 595B jest FS30097). Zaczep do żabki owalny.

Bibliografia

Krzysztof Szczegłow: Bagnet Wojska Polskiego 1914-1999: Tom III – Bagnety na uzbrojeniu Wojska Polskiego 1920-1999.
Tadeusz Królikiewcz: Bagnety. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-08528-5.
Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918 – 1939. Bellona, 2005. ISBN 83-11-10206-6.
Krzysztof Szczegłow. Bagnet polski wz.29. „Typy Broni i Uzbrojenia 120”.