Przejdź do zawartości

Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku
Ilustracja
Widok od północnego wschodu – ulicy 3 Maja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. Jagiellońska 2
(Śródmieście)

Typ budynku

kamienica

Rozpoczęcie budowy

XIX wiek

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku”
Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku”
Ziemia49°33′34,5″N 22°12′16,7″E/49,559583 22,204639
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica przy ul. Jagiellońskiej 2 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.

Kamienica jest umiejscowiona w centralnej części miasta, u zbiegu dwóch głównych arterii dzielnicy Śródmieście – ulicy Jagiellońskiej (elewacja wschodnia budynku) i ulicy Tadeusza Kościuszki (elewacja północna).

Została wybudowana w XIX wieku. Posiada dwie kondygnacje. Początkowo figurowała pod numerem konskrypcyjnym 56, a potem pod adresem ul. Jagiellońskiej 2[1].

W pierwszej połowie XX wieku właścicielem kamienicy był Nuchim Rosenberg[1][2]. Wówczas w całym obiekcie było wydzielone cztery lokale z przeznaczeniem na działalność handlową i magazynową, 11 pokoi oraz 3 kuchnie[2]. W jednym z pomieszczeń zamieszkiwał Mendel Muschel, który prowadził tamże punkt handlowy sprzedając książki oraz punkt drukarki, gdzie od 1910 wydawał czasopismo pod nazwą „Volksfreund” (pol. „Przyjaciel Ludu”)[2]. Ponadto w tym czasie w tym budynku działał sklep „Bazar Wiedeński Jakoba Laufera”[3].

Do 1939 pod adresem ul. Jagiellońskiej 2 był przypisany adwokat dr Herman Flam[4][5].

W czasie II wojny światowej budynek należał do Hasenlaufa (w tym czasie w najmowanym mieszkaniu na piętrze kamienicy zamieszkiwała rodzina Kosinów, w tym Jan Maciej i jego żona Paulina)[6]. Podczas okupacji niemieckiej w pomieszczeniach parterowych funkcjonował sklep mięsny pod nazwą Deutsche Fleischerei. Andreas Penninger[7][8].

W okresie PRL w budynku przy ówczesnej ulicy Karola Świerczewskiego działał sklep Pewex, a także apteka, w której witrynie wystawowej (od strony południowej) istniała gablota informacyjna klubu sportowego Stal Sanok[9].

W latach 90. w parterowej powierzchni byłego Pewexu działał sklep obuwniczy i odzieżowy, a na przełomie 2000/2001 lokal tenże był wystawiany do wydzierżawienia w trzech przetargach, po których pozostał dotychczasowy najemca (powierzchnia parterowa wynosiła niespełna 192 m² oraz piwnica o pow. 42 m²)[10][11][12].

W 2005 zostały odnowione elewacje zewnętrzne budynku[13].

W kondygnacji parterowej budynku do przełomu 2019/2020 prowadzono sklep[14][15]. Na drugiej kondygnacji istnieją mieszkania.

Budynek został wpisany do gminnej ewidencji zabytków Sanoka, opublikowanej w 2015[16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 35.
  2. ↑ a b c „Przyjaciel ludu”. W: Arkadiusz Komski: Możliwe, że to imię demona... i inne sanockie historie. Rzeszów: Edytorial, 2017, s. 43. ISBN 978-83-65551-32-0.
  3. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 318. ISBN 978-83-60380-26-0.
  4. ↑ Spis abonentów sieci telefonicznych państwowych i koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy). Warszawa: Ministerstwo Poczt i Telegrafów, 1932, s. 513.
  5. ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2015-05-26].
  6. ↑ Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 17. ISBN 83-92421-0-0.
  7. ↑ Maria Łapiszczak: Sanok na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. II. Sanok: 2001, s. 34. ISBN 83-915388-1-8.
  8. ↑ Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005, s. 40. ISBN 83-918650-2-9.
  9. ↑ Marian Struś. Jak cię widzą, tak cię piszą.... „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 16 (35) z 15 sierpnia-15 września 1975. 
  10. ↑ Jolanta Ziobro. Był Pewex, będzie... Do trzech razy sztuka?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 7 (484), s. 1, 16 lutego 2001. 
  11. ↑ Joanna Kozimor. Do trzech razy sztuka czyli jaka jest prawda. „Tygodnik Sanocki”. Nr 8 (485), s. 4, 23 lutego 2001. 
  12. ↑ Joanna Kozimor. Był sklep, jest sklep. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (487), s. 1, 9 marca 2001. 
  13. ↑ Informator Sanocki z 2006 roku
  14. ↑ Przetarg nieograniczony, licytacyjny na dzierżawę lokali użytkowych przy ul. Jagiellońskiej 2, przy ul. Jagiellońskiej 14, przy ul. Grzegorza z Sanoka 2/2 w Sanoku. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2020-04-10].
  15. ↑ Czy handel w centrum miasta się opłaca? Przetargi na 9 lokali. esanok.pl, 2020-02-24. [dostęp 2020-04-10].
  16. ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 1. [dostęp 2016-10-19].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_przy_ul._Jagiellońskiej_2_w_Sanoku&oldid=68613135”