Przejdź do zawartości

Jerzy Sulikowski (pianista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Sulikowski
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1938
Wojkowice

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jerzy Sulikowski (ur. 13 marca 1938 w Wojkowicach) – polski pianista, profesor nadzwyczajny sztuk muzycznych, związany z Akademią Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy oraz z Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych. Jego matka, Wanda Lehr-Sulikowska była pianistką, ukończyła Warszawskie Konserwatorium Muzyczne w klasie Józefa Turczyńskiego (m.in. razem z Witoldem Małcużyńskim). Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie w klasie fortepianu prof. Z. Śliwińskiego. Kontynuował studia muzyczne w zakresie pianistyki w Paryżu u Suzanne Roche i Vlado Perlemutera. W 1967 został laureatem I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie.

Pracował jako profesor klasy fortepianu w bydgoskiej i gdańskiej Akademii Muzycznej. W uczelni gdańskiej uzyskał w 1967 stanowisko adiunkta, w 1972 – docenta, a tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1983. Z bydgoską Akademią Muzyczną jest związany od 1980. Od 1984 był kierownikiem katedry fortepianu tej uczelni, z pięcioletnią przerwą (1991–1996), podczas której był profesorem Akademii Muzycznej Musashino w Tokio. W latach 1987–1990 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1964 jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.

Działalność artystyczna i naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Sulikowski współpracował z Akademiami Muzycznymi w Katowicach, Warszawie, Krakowie, Poznaniu. Wypromował około 60 magistrów, w tym 12 w Japonii. Był promotorem i recenzentem w przewodach kwalifikacyjnych I i II stopnia oraz na tytuł profesora. Jego uczniami byli m.in. Ewa Pobłocka i Waldemar Malicki.

Jest zapraszany jako wykładowca na mistrzowskie kursy, m.in. do Wiednia i Dusznik-Zdroju. Jego wychowankowie, studenci i absolwenci klasy fortepianu, są laureatami licznych konkursów pianistycznych. Był głównym inicjatorem wznowienia i kontynuacji Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy. Zasiada każdorazowo w jury tego konkursu bądź mu przewodniczy. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w Chinach, na Kubie i w Japonii.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Sulikowski jest żonaty z pianistką; jego syn Jan kontynuuje rodzinne tradycje muzyczne jako śpiewak (tenor) w Lipsku[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Sulikowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wyróżniony licznymi odznakami honorowymi i nagrodami Ministra Kultury. W 2010 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2012 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Sulikowski. tuttisolo.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].. tuttisolo.de (niem.)
  2. Lista nagrodzonych Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. mkidn.gov.pl [dostęp 2021-12-13]
  3. Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]