Przejdź do zawartości

Jean-Théodore Radoux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Théodore Radoux
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1835
Liège

Pochodzenie

belgijskie

Data i miejsce śmierci

20 marca 1911
Liège

Instrumenty

fagot

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

Jean-Théodore Radoux (ur. 9 listopada 1835 w Liège, zm. 20 marca 1911 tamże[1][2]) – belgijski kompozytor i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Josepha Daussoigne-Méhula w konserwatorium w Liège[1][2]. Studia kontynuował w Paryżu u Jacques’a Fromentala Halévy’ego[1][2]. W 1859 roku zdobył belgijską Prix de Rome za kantatę Le Juif errant[1][2]. Od 1856 roku prowadził klasę fagotu w konserwatorium w Liège, w 1872 roku został wybrany dyrektorem tej uczelni[1][2]. Opublikował monografie poświęcone Josephowi Daussoigne-Méhulowi (1882) i Henriemu Vieuxtempsowi (1891), a także pracę La Musique et les Écoles nationales (1896)[1].

Skomponował m.in. opery Le Béarnais (wyst. Liège 1866) i La Coupe enchantée (wyst. Bruksela 1872), oratorium Cain (1877), poematy symfoniczne Ahasvère and Le Festin de Balthasar i Epopée nationale, a także pieśni kościelne z towarzyszeniem organów[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2906. ISBN 0-02-865530-3.
  2. a b c d e f Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 400.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]