Przejdź do zawartości

Jean-Claude Barclay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Claude Barclay
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1942
Paryż

Gra

praworęczny

Gra pojedyncza
Roland Garros

QF (1963)

Wimbledon

2R (1961, 1965, 1970)

US Open

1R (1965)

Gra podwójna
Roland Garros

QF (1970)

Wimbledon

F (1963)

Jean-Claude Barclay (ur. 30 grudnia 1942 w Paryżu) – francuski tenisista.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Startując w French Open Barclay odniósł trzy zwycięstwa w zawodach w grze mieszanej, w 1968, 1971 i 1973 roku. W latach 1969, 1970, 1972 był uczestnikiem finału. Zarówno podczas triumfów, jak i finałów tworzył parę z Françoise Durr. W konkurencji gry podwójnej jest finalistą Wimbledonu 1963 wspólnie z Pierre’em Darmonem.

W 1962 i 1963 roku reprezentował Francję w Pucharze Davisa. Rozegrał łącznie 7 meczów, z których 3 wygrał.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1963 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Pierre Darmon Meksyk Antonio Palafox
Meksyk Rafael Osuna
6:4, 2:6, 2:6, 2:6

Gra mieszana (3–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1968 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Billie Jean King
Australia Owen Davidson
6:1, 6:4
Finalista 1. 1969 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Australia Margaret Smith Court
Stany Zjednoczone Marty Riessen
3:6, 2:6
Finalista 2. 1970 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Billie Jean King
Australia Bob Hewitt
6:3, 4:6, 2:6
Zwycięzca 2. 1971 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Wielka Brytania Winnie Shaw
Tomas Lejus
6:2, 6:4
Finalista 3. 1972 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Australia Evonne Goolagong
Australia Kim Warwick
2:6, 4:6
Zwycięzca 3. 1973 French Open, Paryż Ceglana Francja Françoise Durr Holandia Betty Stöve
Francja Patrice Dominguez
6:1, 6:4

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]