Przejdź do zawartości

Janusz Jerzy Kuźniewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Jerzy Kuźniewicz
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1936
Poznań

profesor nauk zoologicznych
Specjalność: hodowla owiec i zwierząt futerkowych
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1972

Habilitacja

1989

Profesura

21 listopada 1996

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Janusz Jerzy Kuźniewicz (ur. 20 maja 1936 w Poznaniu) – prof. dr. hab., emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalista w tematyce związanej z chowem i hodowlą zwierząt futerkowych (roślinożernych i mięsożernych) oraz ocenie ich skór.

W roku 1972 Janusz Kuźniewicz doktoryzował się, a w 1989 roku habilitował. W roku 1990 decyzją Ministra Edukacji Narodowej został mianowany na stanowisko docenta. W 1991 r. Rektor Akademii Rolniczej mianował na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W roku 1996 prezydent Rzeczypospolitej nadał mu tytuł naukowy profesora, a w roku 2000 Minister Edukacji Narodowej mianował na profesora zwyczajnego.

Od 1991 do 2006 roku kierownik Katedry Hodowli Owiec i Zwierząt Futerkowych na Wydziale Biologii i Hodowli Zwierząt (UWr). W latach 1990–1996 prodziekan wydziału ds. studiów zaocznych i organizacyjnych. Był również kierownikiem naukowo-dydaktycznym studiów zaocznych Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt w Nysie w latach 1994–2002.

Autor takich książek jak: Chów królików – dodatkowe źródło wartościowego mięsa czy Dzikie psy oraz licznych artykułów branżowych[1].

Współautor książek Chów i hodowla zwierząt futerkowych oraz Chów i hodowla nutrii.

W latach 1965–1980 był członkiem Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Rolnictwa. Od 1980 roku jest ekspertem i biegłym sądowym przy Sądzie Wojewódzkim we Wrocławiu.

Żonaty od ponad 50 lat, ojciec dwóch synów.

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1997 całkowity dorobek naukowy to około 250 pozycji[2]. W roku 2014 (50-lecie pracy) na koncie miał już 516 publikacji, w tym 180 oryginalnych prac twórczych, 330 artykułów naukowych i popularnonaukowych, 6 książek, 95 ekspertyz sądowych i innych, 30 recenzji dorobku naukowego do tytułu i stanowiska profesora oraz stopni doktora i doktora habilitowanego, oraz 68 recenzji projektów badawczych KBN i 133 recenzji prac naukowych.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 r. otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, w 1996 r. pamiątkowy Medal Miasta Nysy, w 2000 r. uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Ziemi Nyskiej”, w 2004 r. otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2006 r. medal „Za Zasługi dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Świat Rolnika”, s. 42–43, 2014. Warszawa: Fundacja Wsparcia Rolnika Polska Ziemia. ISSN 2353-7876. 
  2. Głos Uczelni NR 48/1997 Otrzymali tytuł profesora up.wroc.pl [dostęp 2015-01-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]