Jan Pietraszko
| Biskup tytularny Turrisblandy Czcigodny Sługa Boży | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1911 | |
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 1988 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup pomocniczy krakowski | ||
| Okres sprawowania |
1962–1988 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
5 kwietnia 1936 | |
| Nominacja biskupia |
23 listopada 1962 | |
| Sakra biskupia |
15 kwietnia 1963 | |
| Data konsekracji |
15 kwietnia 1963 |
|---|---|
| Miejscowość |
Kraków |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Jan Pietraszko (ur. 7 sierpnia 1911 w Buczkowicach, zm. 2 marca 1988 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy krakowski w latach 1963–1988. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ochrzczony 13 sierpnia 1911 roku w kościele Przemienienia Pańskiego w Buczkowicach przez pierwszego proboszcza parafii ks. Andrzeja Lenarta. Szkołę podstawową ukończył w Buczkowicach, a następnie kształcił się w polskim gimnazjum męskim im. Adama Asnyka w Białej Krakowskiej (obecnie Bielsko-Biała). Podczas formacji seminaryjnej studiował na Wydziale Teologicznym UJ. W 1936 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej i 5 kwietnia w bazylice oo. Franciszkanów w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy.
W latach 1936–1938 i 1939–1942 był wikariuszem w Rabce. W latach 1938–1939 i 1943–1944 sprawował funkcję kapelana kardynała Adama Stefana Sapiehy.
W latach 1944–1946 był wikariuszem w Zakopanem, następny rok spędził w parafii św. Szczepana w Krakowie. Do 1957 sprawował funkcję prefekta Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, a od 1948 pracował jako duszpasterz i kapelan akademicki w kościele św. Anny, obejmując tam w 1957 funkcję proboszcza i sprawując ten urząd do 1984. Jest twórcą powojennego duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Opiekun i mecenas krakowskich studentów.
Biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i biskupem tytularnym Turrisblandy został mianowany 23 listopada 1962. Sakry biskupiej udzielił mu kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski, w asyście biskupów Karola Wojtyły i Juliana Groblickiego 15 kwietnia 1963 w archikatedrze wawelskiej. Został mianowany wikariuszem generalnym odpowiedzialnym za sprawy personalne duchowieństwa.
Znany był jako kaznodzieja i spowiednik, kapelan harcerzy. Był spowiednikiem i mentorem m.in. ks. prof. J. Tischnera[1], oraz bliskim współpracownikiem i przyjacielem kard. Karola Wojtyły. Od 1964 przewodniczył Archidiecezjalnej Komisji do spraw Architektury i Sztuki Kościelnej. Jako wikariusz generalny biskupa krakowskiego wielokrotnie reprezentował metropolitę w kontaktach z władzami PRL-u. Autor publikacji homiletycznych: Rozważania (1961 i 1964), Spotkania (1967), Medytacje w drodze (1977 i 1983).
Uczestniczył w III i IV sesji soboru watykańskiego II[2].
Pochowany został w kolegiacie św. Anny pod ołtarzem Podwyższenia Krzyża.
W 1994 z polecenia papieża Jana Pawła II kardynał Franciszek Macharski rozpoczął jego proces beatyfikacyjny. Postulatorem procesu został Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich, uczeń i współpracownik biskupa Jana Pietraszki. 22 grudnia 2018 papież Franciszek upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu dotyczącego heroiczności jego cnót[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mistrz ewangelicznego słowa. tischner.pl (arch.), 2008-08-04. [dostęp 2019-09-25].
- ↑ B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.
- ↑ P. Pasierbek: Bp Jan Pietraszko coraz bliżej beatyfikacji. vaticannews.va, 2018-12-22. [dostęp 2018-12-22].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Jana Pietraszki na stronie kolegiaty św. Anny. [dostęp 2018-11-09].
- Jan Pietraszko [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-22] (ang.).