Izbiszcze
Wygląd
Na mapach: 53°05′01″N 22°52′09″E/53,083611 22,869167
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
16-070[4] |
Tablice rejestracyjne |
BIA |
SIMC |
0025112[5] |
Położenie na mapie gminy Choroszcz | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego | |
53°05′01″N 22°52′09″E/53,083611 22,869167[1] |
Izbiszcze – wieś w Polsce położona nad rzeką Narew, w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz[5][6].
Wieś dóbr goniądzko-rajgrodzkich Mikołaja II Radziwiłła[7], w 1795 roku położona była w ziemi bielskiej województwa podlaskiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konowałach.
Klub Sportowy
[edytuj | edytuj kod]LZS (Ludowy Zespół Sportowy) Izbiszcze - charakteryzuje się zielono-czarnymi barwami. Został założony w 1973.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42730
- ↑ Wieś Izbiszcze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 359 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mirosława Malczewska, Latyfundium Radziwiłłów w XV do połowy XVI wieku, Warszawa-Poznań 1985, s. 95.
- ↑ Karol de Perthées, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Izbiszcze 3, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 331 .