Przejdź do zawartości

Ilkka Herola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilkka Herola
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1995
Siilinjärvi

Klub

Puijon Hiihtoseura

Debiut w PŚ

3.03 2012, Lahti
(47. - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

1.12 2012, Ruka
(22. - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

5.12 2015, Lillehammer (3. - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 Gundersen HS106
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Erzurum 2012 Sprint
srebro Val di Fiemme 2014 Gundersen
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Innsbruck 2012 Gundersen
Puchar Świata (najlepszy biegacz)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
2. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2018/2019
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2021
złoto 1. miejsce
2022
srebro 2. miejsce
2018
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ilkka Herola (ur. 22 czerwca 1995 w Siilinjärvi) – fiński dwuboista klasyczny, srebrny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów i srebrny medalista igrzysk olimpijskich młodzieży, dwukrotny zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Ilkka Herola pojawił się w lutym 2006 roku podczas olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w Libercu, gdzie wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w sztafecie. Rok później wywalczył indywidualnie srebrny medal w zawodach metodą Gundersena podczas igrzysk olimpijskich młodzieży w Innsbrucku. W lutym tego samego roku był też drugi w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Erzurum. Kolejny srebrny medal wywalczył na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie był drugi w Gundersenie, przegrywając tylko z Austriakiem Philippem Orterem.

W Pucharze Świata zadebiutował 3 marca 2012 roku w Lahti, zajmując 47. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dziewięć miesięcy później, 1 grudnia 2012 roku w Ruce, zajmując 22. miejsce w tej samej konkurencji. Sezon 2012/2013 zakończył na 41. pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata znalazł się 17 stycznia 2014 roku w Seefeld in Tirol, gdzie był dziesiąty w sprincie. Puchar świata sezonu 2013/2014 zakończył na 22 miejscu, a sezonu 2014/2015 na miejscu 17. W drugich zawodach sezonu 2015/2016, 5 grudnia 2015 roku w Lillehammer Herola po raz pierwszy stanął na podium zajmując w Gundersenie trzecie miejsce. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Niemiec Fabian Rießle oraz Akito Watabe z Japonii. Kolejne podium wywalczył 20 stycznia 2018 roku w Chaux-Neuve, gdzie ponownie był trzeci. W klasyfikacji generalnej sezonu 2016/2017 był siódmy, a w sezonie 2017/2018 zajął drugie miejsce w nowo wprowadzonej klasyfikacji najlepszego biegacza (w klasyfikacji generalnej był dziesiąty).

W 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, zajmując 8. miejsce w sztafecie, 11 w sprincie drużynowym, 22. miejsce w Gundersenie na dużym obiekcie oraz 27. miejsce w Gundersenie na obiekcie normalnym. Dwa lata później, na mistrzostwach świata w Falun, był 9. w sztafecie, 4. w sprincie drużynowym, 16 w Gundersenie na dużej skoczni i 23. w Gundersenie na normalnym obiekcie. Podczas mistrzostw świata w Lahti w 2017 roku jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w sztafecie.

W uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, na których został sklasyfikowany na 14. miejscu w Gundersenie na dużym obiekcie i 16. pozycji w Gundersenie na obiekcie normalnym. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu był szósty w sztafecie, ósmy na normalnej skoczni o osiemnasty na skoczni dużej.

W 2019 roku został mistrzem Finlandii w skokach narciarskich[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
16. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +1:09,7 Niemcy Eric Frenzel
14. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 +43,7 Norwegia Jørgen Gråbak
8. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +1:05,5 Niemcy Eric Frenzel
18. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +1:53,7 Niemcy Johannes Rydzek
6. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[2] 46:09,8 +2:30,7  Niemcy
6. 9 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +25,4 Niemcy Vinzenz Geiger
16. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +1:44,8 Norwegia Jørgen Graabak
8. 17 lutego 2022 Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[3] 50:45,1 +2:39,0  Norwegia

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
27. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:55,9 Francja Jason Lamy Chappuis
8. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[4] 57:34,0 +3:36,8  Francja
22. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +2:39,5 Niemcy Eric Frenzel
11. 2 marca 2013 Włochy Val di Fiemme Sprint drużynowy HS136/2x7,5 km[5] 35:37,9 +3:39,6  Francja
23. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +1:45,3 Niemcy Johannes Rydzek
9. 22 lutego 2015 Szwecja Falun Sztafeta HS100/4x5 km[6] 44:20,7 +4:08,0  Niemcy
16. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS134/10 km 22:45,8 +46,0 Austria Bernhard Gruber
4. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[7] 38:31,6 +1:04,2  Francja
12. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +46,9 Niemcy Johannes Rydzek
5. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[8] 47:57,3 +1:17,7  Niemcy
17. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +1:48,6 Niemcy Johannes Rydzek
7. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[9] 28:45,8 +1:10,7  Niemcy
11. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +1:09,3 Niemcy Eric Frenzel
7. 24 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[10] 28:29,5 +2:03,1  Niemcy
5. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +36,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[11] 50:15,5 +1:09,6  Norwegia
2. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2 +0,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[12] 43:57,7 +2:38,7  Norwegia
6. 4 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +1:59,0 Austria Johannes Lamparter
5. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[10] 29:29,7 +1:42,7  Austria
18. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +1:37,7 Norwegia Jarl Magnus Riiber
6. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Sztafeta mieszana HS102/4x5 km[13] 37:38,2 +3:32,1  Norwegia
5. 1 marca 2023 Słowenia Planica Sztafeta HS138/4x5 km[14] 47:20,4 +2:00,9  Norwegia
9. 4 marca 2023 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6 +2:04,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
19. 22 lutego 2012 Turcja Erzurum Gundersen HS109/10 km 26:50,8 +1:11,4 Włochy Mattia Runggaldier
6. 24 lutego 2012 Turcja Erzurum Sztafeta HS109/4x5 km[15] 51:16,9 +2:05,4  Austria
2. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Sprint HS109/5 km 12:52,9 +10,2 Norwegia Øystein Granbu Lien
4. 23 stycznia 2013 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 +23,3 Niemcy Manuel Faißt
4. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 +26,6 Niemcy Manuel Faißt
5. 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Sztafeta HS100/4x5 km[16] 47:46,9 +1:58,9  Niemcy
2. 30 stycznia 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +4,0 Austria Philipp Orter

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 2015 Norwegia Lillehammer Gundersen HS 138/10 km 25:22,4 min 3. +15,2 s Niemcy Fabian Rießle
2. 20 stycznia 2018 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS 118/10 km 23:59,7 min 3. +21,5 s Norwegia Jan Schmid
3. 3 lutego 2019 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 28:42,3 min 2. +0,5 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
4. 9 marca 2019 Norwegia Oslo Gundersen HS 134/10 km 26:13,8 min 2. +0,2 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 22 lutego 2020 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:08,9 min 3. +1:02,4 min Norwegia Jarl Magnus Riiber
6. 7 marca 2020 Norwegia Oslo Gundersen HS 134/10 km 23:59,9 min 3. +54,8 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
7. 15 stycznia 2021 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 28:56,1 min 2. +8,4 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
8. 30 stycznia 2021 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:12,3 min 3. +34,5 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
9. 31 stycznia 2021 Austria Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:19,1 min 2. +1,3 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
10. 18 grudnia 2021 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 24:02,0 min 3. +31,9 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
11. 7 stycznia 2023 Estonia Otepää Start masowy HS97/10 km 133,8 pkt 2. -9,7 pkt Austria Johannes Lamparter

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 stycznia 2016 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:17,8 1. - -
2. 16 stycznia 2016 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:41,8 1. - -

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 23 sierpnia 2017 Austria Tschagguns Gundersen HS108/10 km 23:09,9 3. +0,8 Niemcy Fabian Rießle
2. 22 sierpnia 2018 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 22:58,1 1. - -
3. 25 sierpnia 2018 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 28:03,5 3. +26,0 Japonia Akito Watabe
4. 1 września 2019 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 22:04,7 2. +3,9 Francja Antoine Gérard
5. 28 sierpnia 2021 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 21:07,6 1. - -
6. 29 sierpnia 2021 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 21:44,7 3. +3,2 Niemcy Johannes Rydzek
7. 1 września 2021 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 21:38,3 3. +12,4 Niemcy Vinzenz Geiger
8. 4 września 2021 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 21:47,9 1. - -
9. 5 września 2021 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 22:00,5 2. +0,3 Austria Mario Seidl
10. 28 sierpnia 2022 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 25:18,0 1. - -
11. 3 września 2022 Austria Tschagguns Gundersen HS108/10 km 22:13,6 2. +5,3 Norwegia Jens Lurås Oftebro
12. 3 września 2023 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 21:54,3 1. - -

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dominik Formela, Kombinator norweski mistrzem Finlandii [online], 29 marca 2019.
  2. ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen, Hannu Manninen
  3. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Eero Hirvonen, Perttu Reponen
  4. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Mikke Leinonen, Janne Ryynänen, Eetu Vähäsöyrinki
  5. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Eetu Vähäsöyrinki
  6. ↑ Skład drużyny: Jim Härtull, Leevi Mutru, Eetu Vähäsöyrinki, Ilkka Herola
  7. ↑ Skład drużyny: Jim Härtull, Ilkka Herola
  8. ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Ilkka Herola, Hannu Manninen
  9. ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Ilkka Herola
  10. ↑ a b Skład drużyny: Ilkka Herola, Eero Hirvonen
  11. ↑ Skład drużyny: Arttu Mäkiaho, Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen
  12. ↑ Skład drużyny: Otto Niittykoski, Perttu Reponen, Ilkka Herola, Eero Hirvonen
  13. ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Minja Korhonen, Alva Thors, Ilkka Herola
  14. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Otto Niittykoski, Eero Hirvonen
  15. ↑ Skład drużyny: Arttu Ålander, Ilkka Herola, Ville Heikkinen, Mikke Leinonen
  16. ↑ Skład drużyny: Arttu Ålander, Ville Heikkinen, Leevi Mutru, Ilkka Herola
  17. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  18. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  19. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  20. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  21. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  22. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  23. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2024 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilkka_Herola&oldid=74675170”