Przejdź do zawartości

Ignacy Święcicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Święcicki
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1911
Zakałuż

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2008
York

Przebieg służby
Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne

Formacja

RAF

Jednostki

dywizjon 318

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie)

Ignacy Święcicki (ur. 28 sierpnia 1911 w Zakałużu na dzisiejszej Białorusi, zm. 20 lutego 2008 w Yorku) – porucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, weteran II wojny światowej, pamiętnikarz, inżynier.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Bolesława i Konstancji, urodził się w Zakałużu w powiecie borysowskim. Uczęszczał do Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, w którym zaprzyjaźnił się z przyszłym poetą Czesławem Miłoszem. Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej.

W czasie II wojny światowej był pilotem 318 dywizjonu myśliwsko-rozpoznawczego Gdańskiego. W RAF posiadał numer służbowy P-2185[1]. W uznaniu zasług wojennych odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu działań wojennych pozostał na emigracji w USA, gdzie pracował jako projektant turbin elektrowni wodnych. Od 1949 mieszkał w Yorku.

Autor książki wspomnieniowej Listy znad Susquehanny (Wyd. Kawdruk, Warszawa, 2006 r., ISBN 83-916735-4-5)[2].

Ożenił się z Anną (Hanką) Giebułtowską. Jego braćmi byli Józef Święcicki i Andrzej Święcicki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]