Hełm normandzki
Hełm normandzki (hełm stożkowy) – wczesnośredniowieczny hełm otwarty pochodzenia skandynawskiego o stożkowatym dzwonie zintegrowanym z nosalem[1].
Pomimo swojego pierwotnego związku z kręgiem kultury skandynawskiej (zob. Normanowie), hełm ten powszechnie stosowano w całej wczesnośredniowiecznej (X–XI w.) Europie, w tym również na terenach Polski. Wykuwano go wraz z nosalem z jednego płata blachy stalowej, lub z dwóch płyt spajanych ze sobą horyzontalnie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 42-43, ISBN 83-11-10063-2.