Hammerfall

HammerFall
	; Hammerfall, 2005
Rok założenia	1993
Pochodzenie	Göteborg, Szwecja
Gatunek	power metal; heavy metal
Aktywność	1993–2003, od 2005
Wydawnictwo	Nuclear Blast, Avalon/Marquee Inc., Napalm Records
Powiązania	Sinergy, Dark Tranquillity, In Flames, Yngwie Malmsteen, Evergrey, Lost Horizon
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

HammerFall – szwedzka grupa muzyczna wykonująca power metal utworzona w roku 1993 w Göteborgu.

Historia

Zespół HammerFall powstał 1993 roku w szwedzkim mieście Göteborg z inicjatywy Oscara Dronjaka oraz Jespera Strömblada we współpracy z Niklasem Sundinem i Mikaelem Stannem, muzykami grupy Dark Tranquillity. Początkowo pierwszym wokalistą tego zespołu był Mikael Stanne, jednakże od 1996 roku aż do dzisiaj na jego miejsce tego typu rolę muzyczną pełni Joacim Cans, z kolei Oscar Dronjak jest w chwili obecnej jedynym członkiem zespołu, który gra utwory muzyczne od początku istnienia grupy.

Debiutancki album grupy zatytułowany Glory To The Brave ukazał się w roku 1997. Wydawnictwo utrzymywało się m.in. na niemieckiej liście Top 100 przez ponad dwa miesiące, a magazyn „Rock Hard” obwołał go albumem roku. W rok później ukazał się kolejny album zatytułowany Legacy of Kings (1998). Rok później skład opuścił Patrik Räfling, którego zastąpił Anders Johansson.

Na następnym wydawnictwie pt. Renegade muzycy zaprezentowali muzykę heavymetalową w klasycznej formie. Płyta ukazała się w 2000 roku. 28 października 2002 roku został wydany album Crimson Thunder. 4 marca 2005 roku ukazał się album zatytułowany Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken. Z kolei w 2006 roku została wydana płyta pt. Threshold. W roku 2007 ze względu na 10 lat istnienia pierwszego albumu o nazwie Glory To The Brave zespół wydał kompilację piosenek pod tytułem Steel Meets Steel – Ten Years of Glory składająca się z dwóch płyt, natomiast rok później ukazała się również druga kompilacja o nazwie Masterpieces zawierająca aż 18 utworów muzycznych.

6 marca 2007 roku grupę opuścił basista Magnus Rosén. Na jego miejsce 10 kwietnia powrócił Fredrik Larsson, członek tego zespołu w latach 1994–1997. 2 kwietnia 2008 śladami Magnusa podążył gitarzysta Stefan Elmgren, który zakończył karierę muzyczną i zajął się zawodowo pilotażem samolotów. Został on zastąpiony przez Pontusa Norgrena. W 2009 roku został wydany album No Sacrifice, No Victory. W 2011 roku ukazała się kolejna płyta zespołu pt. Infected. W 2014 roku ukazał się 10. album o nazwie (r)Evolution, jednak zaraz po jej wydaniu zespół opuszcza perkusista Anders Johansson, a na jego miejsce przychodzi David Wallin, gdyż Anders po 15 latach aktywności w tym zespole doszedł do wniosku, że stracił swoją chęć do dalszego działania na wzięcie udziału w trasach koncertowych oraz nagrywaniu kolejnych albumów^[4]. W międzyczasie zespół opuszcza Fredrik Larsson, gdyż postanowił wziąć sobie urlop i poświęcić czas rodzinie. Na jego miejsce zgodził się przyjść były gitarzysta Stefan Elmgren i zespół rozpoczyna trasę koncertową, która promuje ich nowy album. Po niedługim czasie urlopu Fredrik Larsson powraca do zespołu i bierze udział w kolejnych koncertach z zespołem.

Muzycy

Obecny skład zespołu

Joacim Cans – śpiew (od 1996)
Oscar Dronjak – gitara elektryczna, śpiew (od 1993)
Pontus Norgren – gitara elektryczna (od 2008)
Fredrik Larsson – gitara basowa, śpiew (1994–1997, od 2007)
David Wallin – perkusja (2014–2016, od 2017)
Stefan Elmgren – gitara elektryczna (1997–2008, od 2014)

Muzycy koncertowi

Pontus Egberg – gitara basowa (2012)
Stefan Elmgren – gitara basowa (2014–2015)
Johan Koleberg – perkusja (2016–2017)

Byli członkowie zespołu

Johan Larsson – gitara basowa (1993–1994)
Jesper Strömblad – perkusja (1993–1997)
Niklas Sundin – gitara elektryczna (1993–1995)
Mikael Stanne – śpiew (1993–1996)
Glenn Ljungström – gitara elektryczna (1995–1997)
Magnus Rosén – gitara basowa (1997–2007)
Patrik Räfling – perkusja (1997–1999)
Anders Johansson – perkusja (1999–2014)^[5]

Dyskografia

Albumy studyjne

Rok	Tytuł	Pozycja na liście									Certyfikat
Rok	Tytuł	DEU ^[6]	SWE ^[7]	FIN ^[8]	AUT ^[9]	CHE ^[10]	BEL ^[11]	FRA ^[12]	JPN ^[13]	USA Heat ^[14]	Certyfikat
1997	Glory to the Brave Data: 27 czerwca 1997 Wydawca: Nuclear Blast	38	–	–	40	–	–	–	–	–
1997	Glory to the Brave (EP) Data: 20 października 1997 Wydawca: Nuclear Blast	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1998	Heeding the Call (EP) Data: 3 sierpnia 1998 Wydawca: Nuclear Blast	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1998	Legacy of Kings Data: 28 września 1998 Wydawca: Nuclear Blast	15	15	–	34	–	–	–	71	–
1999	I Want Out (EP) Data: 31 sierpnia 1999 Wydawca: Nuclear Blast	–	–	–	–	–	–	–	–	–
2000	Renegade Data: 9 października 2000 Wydawca: Nuclear Blast	17	1	34	43	72	–	–	40	–	SWE: złoto^[15]
2002	Crimson Thunder Data: 28 października 2002 Wydawca: Nuclear Blast	13	3	–	65	83	–	134	82	–	SWE: złoto^[16]
2005	Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken Data: 4 marca 2005 Wydawca: Nuclear Blast	12	4	–	36	39	–	159	163	–
2006	Threshold Data: 18 października 2006 Wydawca: Nuclear Blast	15	1	–	30	32	–	192	146	–
2009	No Sacrifice, No Victory Data: 20 lutego 2009 Wydawca: Nuclear Blast	7	2	–	25	20	92	95	136	38
2011	Infected Data: 20 maja 2011 Wydawca: Nuclear Blast	9	2	44	17	21	–	–	250	16
2014	(r)Evolution Data: 27 sierpnia 2014 Wydawca: Nuclear Blast	4	1	10	13	5	90	85	150	1
2016	Built to Last Data: 4 listopada 2016 Wydawca: Napalm Records	8	6	–	19	15	96	–	125	11
2019	Dominion Data: 16 sierpnia 2019 Wydawca: Napalm Records	4	2	48	11	2	48	126	119	4
2022	Hammer of Dawn Data: February 25th, 2022 Wydawca: Napalm Records	-	-	-	-	-	-	-	-	-
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
Rok	Tytuł	DEU ^[6]	SWE ^[7]
2003	One Crimson Night Data: 20 października 2003 Wydawca: Nuclear Blast	58	15
2020	Live! Against the World Data: October 23rd, 2020 Wydawca: Nuclear Blast

Kompilacje

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
Rok	Tytuł	DEU ^[6]	SWE ^[7]	AUT ^[9]	CHE ^[10]
2007	Steel Meets Steel – Ten Years of Glory Data: 13 października 2007 Wydawca: Nuclear Blast	53	15	38	51
2008	The Vinyl Single Collection Data: 22 lutego 2008 Wydawca: Nuclear Blast	–	–	–	–
2008	Masterpieces Data: 27 czerwca 2008 Wydawca: Nuclear Blast	69	–	–	38
„–” pozycja nie była notowana.

Single

Rok	Tytuł	Pozycja na liście				Certyfikat	Album
Rok	Tytuł	SWE ^[17]	DEU ^[18]	CHE ^[19]	AUT ^[20]	Certyfikat	Album
2000	Renegade	17	89	–	–		Renegade
2001	Always Will Be	50	–	–	–		Renegade
2002	Crimson Thunder	–	–	–	–		Crimson Thunder
2002	Hearts on Fire	11	58	–	–		Crimson Thunder
2005	Blood Bound	5	–	85	–		Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken
2006	The Fire Burns Forever	–	–	–	–		Threshold
2006	Natural High	6	79	83	71
2007	Last Man Standing	–	–	–	–
2010	My Sharona	–	–	–	–		No Sacrifice, No Victory
2011	One More Time	–	–	–	–	SWE: złota płyta^[21]	Infected
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
Rok	Tytuł	DEU ^[6]	SWE ^[7]
1999	The First Crusade (VHS, DVD) Data: 9 sierpnia 1999 Wydawca: Nuclear Blast	–	–
2002	The Templar Renegade Crusades (VHS, DVD) Data: 21 maja 2002 Wydawca: Nuclear Blast	–	–
2002	Hearts on Fire (DVD) Data: 4 listopada 2002 Wydawca: Nuclear Blast	–	–
2003	One Crimson Night (DVD) Data: 17 października 2003 Wydawca: Nuclear Blast	–	–
2008	Rebels With a Cause – Unruly, Unrestrained, Uninhibited (DVD) Data: 27 czerwca 2008 Wydawca: Nuclear Blast	71	15
„–” pozycja nie była notowana.

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
1998	Årets hårdrock	Glory to the Brave	Grammis	Nominacja	^[22]
2001	Årets hårdrock	Renegade		Nominacja	^[23]
2006	Årets hårdrock/metall	Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken		Nominacja	^[24]
2007	Årets hårdrock/metall	Threshold		Nominacja	^[25]
2010	Årets hårdrock	No Sacrifice, No Victory		Nominacja	^[26]
2012	Årets hårdrock/metall	Infected		Nominacja	^[27]

Przypisy

↑ HammerFall Band info. metalstorm.net. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).
↑ ^a ^b Bryan Reesman: Hammerfall Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).
↑ ^a ^b Encyclopaedia Metallum – HammerFall. metal-archives.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ Hammerfall split with drummer Johansson. TeamRock, 2014-10-10. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (ang.).
↑ HAMMERFALL Parts Ways With Drummer ANDERS JOHANSSON. blabbermouth.net. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Chartverfolgung / Hammerfall / Longplay. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d HammerFall Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ HammerFall Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ ^a ^b HammerFall Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ ^a ^b HammerFall Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ HammerFall Belgian Charts. ultratop.be. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ HammerFall French Albums Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ HammerFall Oricon. oricon.co.jp. [dostęp 2011-08-14]. (jap.).
↑ HammerFall Billboard Charts. billboard.com. [dostęp 2019-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-29)]. (ang.).
↑ IFPI: Guld & Platina 2001. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
↑ IFPI: Guld & Platina 2003. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
↑ HammerFall Swedish Singles Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ Chartverfolgung / Hammerfall / Single. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (niem.).
↑ HammerFall Swiss Singles Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ HammerFall Austrian Singles Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
↑ IFPI SE: Guld & Platina 2011. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 1998. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2001. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2006. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2007. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2010. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2012. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona zespołu

[1] HammerFall Band info. metalstorm.net. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).

[www.allmusic.com-2] Bryan Reesman: Hammerfall Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).

[www.metal-archives.com-3] Encyclopaedia Metallum – HammerFall. metal-archives.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[4] Hammerfall split with drummer Johansson. TeamRock, 2014-10-10. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (ang.).

[5] HAMMERFALL Parts Ways With Drummer ANDERS JOHANSSON. blabbermouth.net. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).

[www.musicline.de-6] Chartverfolgung / Hammerfall / Longplay. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (niem.).

[swedishcharts.com-7] HammerFall Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[finnishcharts.com-8] HammerFall Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[austriancharts.at-9] HammerFall Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[hitparade.ch-10] HammerFall Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[11] HammerFall Belgian Charts. ultratop.be. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[lescharts.com-12] HammerFall French Albums Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[www.oricon.co.jp-13] HammerFall Oricon. oricon.co.jp. [dostęp 2011-08-14]. (jap.).

[14] HammerFall Billboard Charts. billboard.com. [dostęp 2019-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-29)]. (ang.).

[15] IFPI: Guld & Platina 2001. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).

[16] IFPI: Guld & Platina 2003. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).

[17] HammerFall Swedish Singles Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[18] Chartverfolgung / Hammerfall / Single. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (niem.).

[19] HammerFall Swiss Singles Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[20] HammerFall Austrian Singles Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).

[21] IFPI SE: Guld & Platina 2011. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).

[22] Nominerade/vinnare – Grammis 1998. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[23] Nominerade/vinnare – Grammis 2001. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[24] Nominerade/vinnare – Grammis 2006. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[25] Nominerade/vinnare – Grammis 2007. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[26] Nominerade/vinnare – Grammis 2010. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[27] Nominerade/vinnare – Grammis 2012. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

Albumy studyjne	Glory to the Brave Legacy of Kings Renegade Crimson Thunder Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken Threshold No Sacrifice, No Victory Infected (r)Evolution
Minialbumy	Glory to the Brave Heeding the Call I Want Out
Albumy koncertowe	One Crimson Night
Składanki i box sety	Steel Meets Steel – Ten Years of Glory The Vinyl Single Collection Masterpieces
Wideo	The First Crusade The Templar Renegade Crusades Hearts on Fire One Crimson Night Rebels with a Cause – Unruly, Unrestrained, Uninhibited
Single	Renegade Always Will Be Crimson Thunder Hearts on Fire Blood Bound The Fire Burns Forever Natural High Last Man Standing