Przejdź do zawartości

Haemonchus contortus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Haemonchus contortus
Rudolphi, 1803
Ilustracja
Ogony 11 dorosłych samic pasożyta pobranych od jednej zainfekowanej owcy. H. contortus odznaczają się najwyższą produkcją jaj wśród pasożytów owiec, jedna samica może złożyć ich nawet 10 tysięcy dziennie.
Ilustracja
Jajo gatunku H. contortus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

nicienie

Gromada

Secernentea

Podgromada

Rhabditida

Rząd

Strongylida

Rodzina

Trichostrongylidae

Rodzaj

Haemonchus
Cobb, 1898

Gatunek

H. contortus

Synonimy

Strongylus contortus

Haemonchus contortuspasożyt głównie owiec i kóz. Należy do rodziny Trichostrongylidae, która obejmuje kilka rodzajów nicieni występujących w żołądkach i jelitach zwierząt (przeżuwaczy), w tym rodzaj Haemonchus[1].

U H. contortus występuje dymorfizm płciowy – samce są mniejsze i osiągają wymiary od 10 do 20 mm, samice natomiast rosną na długość od 18 do 30 mm[2]. Jego angielska nazwa – barber pole worm – bierze się od wyglądu samicy, u której czerwone jelito (wypełnione krwią, którą żywi się Haemoncus contortus) owinięte jest przez spiralę z białych jajników. Aby pobrać krew, H. controtus nakłuwa ścianę żołądka żywiciela za pomocą dwóch spikuli zlokalizowanych w tylnej części jego ciała[2].

Cykl życiowy

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pasożyt o cyklu życiowym prostym, którego osobniki dorosłe bytują w trawieńcu bądź jelitach. Jaja wydostają się do środowiska zewnętrznego wraz z odchodami, następnie z jaja wykluwa się larwa L1, która po wylince przechodzi w larwę L2[3], obie te formy odżywiają się bakteriami znajdującymi się w kale[2]. Jeśli warunki są korzystne, larwa przechodzi kolejną wylinkę i przekształca się w larwę L3, która umiejscawia się w trawie, a następnie wnika w kroplę rosy i czeka na źdźble na zjedzenie[3]. Jest to forma nie odżywiająca się[2]. Po połknięciu i przejściu do trawieńca rozwija się forma dorosła[2][3].

Dorosła samica może złożyć nawet 10 tysięcy jaj dziennie[4].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zasięg ogólnoświatowy, chociaż najlepiej rozwija się w miejscach o klimacie ciepłym i wilgotnym[2].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Haemonchus contortus jest gatunkiem pasożytniczym, którego forma dorosła bytuje w trawieńcu przeżuwaczy (głównie owiec i kóz), gdzie po przyczepieniu do ściany odżywia się krwią. Do pobierania krwi od żywiciela H. contortus wykorzystuje dwie spikule, którymi nakłuwa ściany żołądka. Jest pasożytem o cyklu życiowym prostym (z jednym żywicielem), poza formą dorosłą odżywiają się stadia L1 i L2, żywiące się bakteriami obecnymi w kale, z którym są wydalane[2].

Znaczenie w gospodarce

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na sposób odżywiania H. contortus powoduje u żywiciela anemię, co u owiec może powodować gorszy przyrost wełny, zarówno u owiec jak i kóz może oznaczać mniejszą produkcję mleka, natomiast przy dużym zainfekowaniu osobnikami może prowadzić do śmierci. To wszystko przyczynia się do dużych strat wśród farmerów, których stada są zainfekowane[5].

Znaczenie w weterynarii i medycynie

[edytuj | edytuj kod]

Jest wykorzystywany jako podstawowy gatunek przy wytwarzaniu leków i szczepionek dzięki swojej, niefortunnej z punktu widzenia ludzi, umiejętności szybkiego wytwarzania odporności na terapie przeciwrobacze[6].

Haemonchus contorus jest jednym z pasożytów, które mogą powodować choroby odzwierzęce i infekować ludzi[1].

Aktualne kierunki badań naukowych

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie prowadzone badania na gatunku Haemonchus contortus dotyczą odporności na leki przeciwrobacze, w szczególności benzimidazol[7]. Najnowsze artykuły skupiają się na poznaniu genów odpowiadających za wykształcenie odporności na terapie lekowe[7] oraz na zrozumieniu mechanizmów ich rozprzestrzeniania się w populacjach osobników tego gatunku[8]. Ostatnio wykazano również, że doszło do naturalnego wytworzenia się hybrydy H. contortus i pokrewnego Haemonchus placei, co może mieć wpływ na dalsze utrudnienie uaktualniania terapii przeciwrobaczej[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pestechian, N., Kalani, H., Faridnia, R., & Yousefi, H. (2014). Zoonotic gastrointestinal nematodes (Trichostrongylidae) from sheep and goat in Isfahan, Iran. Acta Sci Vet, 42, 1-6
  2. a b c d e f g Haemonchus contortus [online], smartsite.ucdavis.edu [dostęp 2016-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-05].
  3. a b c Keith Smith - BoerGoats.com, BoerGoats.com Article haemonchus [online], www.boergoats.com [dostęp 2016-03-21].
  4. J.H. Rose, Observations on the free-living stages of the stomach worm Haemonchus contortus, „Parasitology”, 3-4, 1963, s. 469–481, DOI10.1017/S0031182000073923, ISSN 1469-8161 [dostęp 2016-06-07].
  5. HAEMONCHUS spp, parasitic roundworm of CATTLE, SHEEP and GOATS. Biology, prevention and control. Haemonchus contortus, Haemonchus placei. Haemonchosis. [online], parasitipedia.net [dostęp 2016-03-21].
  6. Laing, R., Kikuchi, T., Martinelli, A., Tsai, I. J., Beech, R. N., Redman, E., ... & Curran, D. (2013). The genome and transcriptome of Haemonchus contortus, a key model parasite for drug and vaccine discovery. Genome Biol, 14(8), R88.
  7. a b Saunders, G. I., Wasmuth, J. D., Beech, R., Laing, R., Hunt, M., Naghra, H., ... & Gilleard, J. S. (2013). Characterization and comparative analysis of the complete Haemonchus contortus β-tubulin gene family and implications for benzimidazole resistance in strongylid nematodes. International journal for parasitology, 43(6), 465-475.
  8. a b Chaudhry, U., Redman, E. M., Raman, M., & Gilleard, J. S. (2015). Genetic evidence for the spread of a benzimidazole resistance mutation across southern India from a single origin in the parasitic nematode Haemonchus contortus. International journal for parasitology, 45(11), 721-728.