Gwary chełmińsko-dobrzyńskie

Gwary chełmińsko-dobrzyńskie – ściśle związane ze sobą gwary dialektu wielkopolskiego używane na ziemi chełmińskiej i dobrzyńskiej. W systemach wyróżniających dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński uznawane są za jego część. Gwary chełmińsko-dobrzyńskie mają wiele cech wspólnych z gwarą kujawską, jednakże z powodu administracyjnej przynależności terenu do Mazowsza gwary te ulegały naturalnym wpływom dialektu mazowieckiego.

Historia

Według Kazimierza Nitscha gwary Chełmińskie są najstarszym polskim dialektem na Pomorzu. Podobnego zdania była Halina Turska która określiła gwary Chełmińskie „prastarym dialektem polskim”. Gwary chełmińskie powstały w wyniku osadnictwa z obszaru Wielkopolski i Kujaw na tereny zamieszkane przez Prusów.

W wyniku testamentu Krzywoustego, Ziemia michałowska i Kujawy zostały przyłączone do Mazowsza co wzmonciło wpłów Mazowsza na kształt gwar; jednakże sprówadzenie Krzyżaków, zakończyło okres wpływów mazowsza, i odrębniło gwary od macierzystych Kujaw.

W 1772 r. ziemia chełmińska i dobrzyńska znalazła się pod zaborem pruski, co także miało duży wpływ na gwarę, szczególnie na słownictwo w którym występuje duża ilość germanizmów. W 1815 r. ziemia Dobrzyńska znalazła się pod zaborem rosyjskim, co wpłyneło na dobrzyńskie słównictwo, do dziś można znaleść tam rusycyzmy; jednakże zemia chełmicka wciąż pozostawała pod władzą pruską, co podzieliło region na dwie strefy wplywów

Cechy gwar

Fonologia

• brak mazurzenia (czyli redukcji spółgłosek dziąsłowych spółgłosek dziąsłowych ⟨sz⟩, ⟨cz⟩, ⟨ż⟩, ⟨dż⟩ do spółgłosek ziębowych ⟨s⟩, ⟨c⟩, ⟨z⟩, ⟨dz⟩, np. zaba – żaba)
• samogłoski pochylone á, é, ó przeszły odpowiednio w o, i/y, u
• samogłoska ę (e nosowe) często wymawiana jako ã (a nosowe)
• samogłoska ą (o nosowe) w wygłosie (niekiedy też w śródgłosie) wymawiana jako u, niekiedy całkowity zanik nosowości i zrównanie z o
• przejście grup oN w uN i eN w iN/yN np. powim – powiem, ziymniaki – ziemniaki
• mieszanie i z y
• przejście -ar- w -er- np. rozposterła – rozpostarła
• asynchroniczna wymowa spółgłosek wargowych miękkich
• stwardnienie m' (miękkiego m)
• twarda wymowa grup kie i gie: mlekem (mlekiem)
• labializacja początkowego o np. ^łojciec, czasami też początkowego u np. ^łupiekła – upiekła
• przejście -ił /-ył na -uł, np. buł – był.
• przejście -ej na -i/-y lub ij/yj, np. późnij – później, pszennyj – pszennej, najwiencyj – najwięcej, wiency – więcej,
• dysymilacja kt, np. nicht – nikt
• ominęcie ł między samogłoskami lub w grupie spółgłoskowej, np. koo – koło, do mócenia – do młócenia
• występowanie j przed i, np. jiś – jiść, swojich – swoich

Morfologia i składnia

• Końcówka -m w czasownikach czasu przeszłego w pierwszej osobie liczby mnogiej, np. mielim – „mieliśmy"; w czasie terazniejszym i pszyszłym chodzima – „chodzimy” róbma – „róbmy” albo szczególnie na ziemi dobrzyńskiej silnie ulegającej wpływom Mazowsza końcówka -m, np. będziem – „będziemy” możym – „możemy"; końcówką -ta pochodzącą w 2. osobie liczby mnogiej czasowników np. boita sie – „boicie się”, mata = „macie"
• dwa jako jedyna forma dwa np. dwa żony – dwie żony
• końcówka -em w miejscowniku liczby pojedynczej przymiotników i zaimków przymiotnych, np. w niemieckiem – w niemieckim
• długie e w końcówce dla przymiotników, zaimków, i liczebników w dopełniaczu rodzaju męskiego i nijakiego przekształciło się w -ygo/-igo, np zielónygo – zielonego
• -ów dla rzeczowników w dopełniaczu niezależnie od rodzaju gramatycznego, np. drzewów – drzew.
• zgrubienia typu: michy, babsko

Słownictwo

Typowe słownictwa występujące w gwarach to: bania – dynia, bujawisko – trzęsawisko, gapy – wrony, graberki – grabki, guły – indyczki, kirzanka – masielnica, kośnik – kosiarz, kurzejki – grzyby kurki etc.

W gwarach chełmińsko-dobrzyńskich, można znaleść dużą ilość germanizów np.

• futer – „pokarm dla zwierząt” od niemieckiego Futter
• frysztyk – „śniadanie” od niemieckiego Frühstück
• kuch – „placek, ciasto” od niemieckiego Kuchen
• szlips – „krawat” od niemieckiego Schlips
• rum – „miejsce, przestrzeń” od niemieckiego Raum

Linki

Fragmenty mowy

• Tekst gwarowy — Czumsk Mały
• Tekst gwarowy — Kucborek

Zobacz też

• chełminiacy
• dobrzynianie