Granice Rumunii

Mapa Rumunii wraz z państwami graniczącymi z nią

Rumunia graniczy od 1991 roku z pięcioma państwami. Łączna długość granic tego kraju wynosi 3149,9 km. Granice lądowe mają 1085,6 km, a granice wzdłuż wód powierzchniowych 1816,9 km^[1]. Ponadto Rumunia na odcinku 247,4 km na wschodzie posiada dostęp do Morza Czarnego. Powierzchnia Rumunii wynosi 238 391 km².

Przebieg granic Rumunii

Granice lądowe Rumunii są w 2/3 wyznaczone przez naturalne akweny, w głównej mierze przez rzeki. Na południu rzeką graniczną jest Dunaj – w ciągu tej rzeki przebiega większość granic Rumunii z Serbią i Bułgarią, a także częściowo z Ukrainą i w bardzo małym fragmencie z Mołdawią. Na wschodzie rzeką graniczną jest Prut – na całej długości wyznacza granicę z Mołdawią. Z kolei inny odcinek granicy z Ukrainą przebiega wzdłuż Cisy^[1].

Państwa graniczące z Rumunią i jej przygraniczne okręgi

Państwo	Długość granicy (km)	Przygraniczne okręgi Rumunii
Bułgaria	631,3^[1]	Aluta, Cǎlǎrași, Dolj, Giurgiu, Konstanca, Mehedinți, Teleorman
Mołdawia	681,3^[1]	Botoszany, Gałacz, Jassy, Vaslui
Serbia	546,4^[1]	Caraș-Severin, Mehedinți, Temesz
Ukraina	649,4^[1]	Botoszany, Marmarosz, Satu Mare, Suczawa, Tulcza
Węgry	448^[1]	Arad, Bihor, Satu Mare, Temesz

Dodatkowe informacje

Granice Rumunii z Mołdawią, Serbią i Ukrainą są granicami zewnętrznymi Unii Europejskiej i NATO – Rumunia jest członkiem obu wspólnot. Granica z Węgrami to granica zewnętrzna strefy Schengen. Obywatele Polski wybierający się do Rumunii muszą więc posiadać przy sobie dowód osobisty, bądź paszport.

Zmiany granic Rumunii pomiędzy rokiem 1859 a 2010

Historyczne granice Rumunii

Od początków istnienia (1878) do 1918 Rumunia obejmowała trzy krainy historyczne: Dobrudżę, Mołdawię i Wołoszczyznę i posiadała granice z Rosją, Austro-Węgrami, Bułgarią i Turcją (od 1913 tylko z Bułgarią). Po I wojnie światowej przyłączono do niej także Banat, Besarabię i Siedmiogród, tworząc tzw. Wielką Rumunię (România Mare). W latach 1918–1939 Rumunia graniczyła z Rosją Radziecką (ZSRR), Polską, Czechosłowacją, Węgrami, SHS (Jugosławią) i Bułgarią. Podczas II wojny światowej kraj stracił większość obszarów zagarniętych w dwudziestoleciu międzywojennym, m.in. Besarabię. Graniczył wtedy z Komisariatem Rzeszy Ukrainą, Generalną Gubernią, Węgrami, Serbią i Bułgarią. Granice Rumunii wytyczone po 1945 nie uległy zmianie do dnia dzisiejszego. Zmieniały się jedynie państwa z nią graniczące. Do 1991 były to: ZSRR, Węgry, Jugosławia i Bułgaria, natomiast po 1991: Ukraina, Mołdawia, Węgry, Serbia (także Serbia i Czarnogóra oraz Jugosławia) i Bułgaria^[2].

Zobacz też

Delta Dunaju

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Rumunia. www.eures.praca.gov.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
↑ Jan A. Wendt: Regiony historyczne i podziały administracyjne na ziemiach rumuńskich. uni.lodz.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Rumunia. www.eures.praca.gov.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].

[2] Jan A. Wendt: Regiony historyczne i podziały administracyjne na ziemiach rumuńskich. uni.lodz.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].

[1]

[2]

Granice obecne	z Bułgarią z Mołdawią z Serbią z Węgrami z Ukrainą
Granice historyczne	z Austro-Węgrami (1878–1918) z Czechosłowacją (1918–1939) z Jugosławią (1929–1941, 1945–2003) z Polską (1918–1939) z Turcją (1878–1913) z Rosją (1878–1922) z SHS (1918–1929) z ZSRR (1922–1991) z Serbią i Czarnogórą (2003–2006)