Przejdź do zawartości

Gonyosoma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gonyosoma[1]
Wagler, 1828[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – goniosoma namorzynowa (G. oxycephalum)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Colubroidea

Rodzina

połozowate

Podrodzina

Colubrinae

Rodzaj

Gonyosoma

Typ nomenklatoryczny

Gonyosoma viride Wagler, 1828 (= Coluber oxycephalus F. Boie, 1827)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Gonyosomarodzaj węży z podrodziny Colubrinae w rodzinie połozowatych (Colubridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Indiach, Mjanmie, Chinach, na Tajwanie, w Tajlandii, Kambodży, Laosie, Wietnamie, Malezji, Singapurze, na Filipinach i w Indonezji[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Gonyosoma: gr. γωνια gōnia „kąt”[10]; σωμα sōma, σωματος sōmatos „ciało”[11].
  • Alopecophis: αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis” (tj. koloru lisa)[12]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Alopecophis chalybeus J.E. Gray, 1849 (= Coluber oxycephalus F. Boie, 1827).
  • Aepidea: gr. αιπυς aipus „wysoki, stromy”[14]; ιδεα idea „kształt, forma”[15]. Gatunek typowy: Aepidea robusta Hallowell, 1860 (= Coluber oxycephalus F. Boie, 1827).
  • Allophis: gr. αλλος allos „inny”[16]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Allophis (Elaphis) nigricaudus Peters, 1872 (= Elaphe janseni Bleeker, 1859).
  • Rhynchophis: gr. ῥυγχος rhunkhos „pysk”[17]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Rhynchophis boulengeri Mocquard, 1897.
  • Rhadinophis: gr. ῥαδινος rhadinos „delikatny, smukły”[18]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Rhadinophis melli Vogt, 1922 (= Herpetrodryas frenatus J.E. Gray, 1853).
  • Proboscidophis: gr. προβοσκις proboskis, προβοσκιδος proboskidos „trąba”[19]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Proboscidophis versicolor Fan, 1931 (= Rhynchophis boulengeri Mocquard, 1897).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gonyosoma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.G. Wagler: Descriptiones et icones amphibiorum. Monachii, Stuttgartiae et Tubingae: Sumtibus J.G. Cottae, 1828, s. ryc. 9. (łac.).
  3. J.E. Gray. Description of three new genera and species of snakes. „The Annals and Magazine of Natural History”. Second Series. 4, s. 247, 1849. (ang.). 
  4. E. Hallowell. Report upon the Reptilia of the North Pacific Exploring Expedition, under command of Capt. John Rogers, U. S. N.. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 12 (1860), s. 488, 1861. (ang.). 
  5. W. Peters. Über eine neue von Hrn. Dr. A. B. Meyer auf Luzon entdeckte Art von Eidechsen (Lygosoma (Hinulia) leucospilos) und eine von demselben in Nordcelebes gefundene neue Schlangengattung (Allophis nigricaudus). „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1872, s. 686, 1873. (niem.). 
  6. F. Mocquard. Notes herpétologiques. „Bulletin du Muséum d’Histoire Naturelle”. 3, s. 214, 1897. (fr.). 
  7. T. Vogt. Zur Reptilien- und Amphibienfauna Südchinas. „Archiv für Naturgeschichte. Abteilung A”. 88 (10), s. 121, 140, 1922. (niem.). 
  8. T.-H. Fan. Preliminary report of reptiles from Yaoshan, Kwangsi, China. „Bulletin of Department of Biology, College of Science, Sun Yatsen University”. 11, s. 114, 1931. (ang.). 
  9. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Gonyosoma. The Reptile Database. [dostęp 2019-03-26]. (ang.).
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 98.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 215.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 12.
  13. a b c d e Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 8.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 109.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 11.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 197.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 195.
  19. Jaeger 1944 ↓, s. 184.
  20. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 402. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]