Gody weselne
| Muzyka | |
|---|---|
| Scenariusz | |
| Teatr |
Teatr Ludowy im. Wojciecha Bogusławskiego, Lingen |
| Data premiery | |
| Reżyseria | |
| Choreografia | |
| Scenografia |
Gody weselne – widowisko obrzędowe w 6 częściach (pierwotnie w 3 częściach a 11 sprawach) Leona Schillera. Jedno z kilkunastu widowisk sceniczno-muzycznych Leona Schillera[1]. Znane także pod tytułem: Weselne gody. Prapremiera odbyła się 9 sierpnia 1945 r. w Teatrze Ludowym im. W. Bogusławskiego w Lingen w opracowaniu muzycznym Kazimierza Hardulaka. Opracowanie harmoniczne i instrumentalne misterium znane było już przed wojną (właśnie w wersji rozszerzonej, wystawianej w Warszawie w czasie okupacji). Niestety partytura ta nie zachowała się do czasów powojennych[2]. Premiera powojenna miała miejsce w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (11 listopada 1948) w oprac. muz. Kazimiera Sikorskiego i Władysława Raczkowskiego, i z choreografią Barbary Fijewskiej.
Gody weselne były pierwszym przedstawieniem, które zrealizował Schiller w powołanym przez siebie teatrze w Lingen[3].
- Budowa utworu[4]:
- Zrękowiny
- Zaprosiny
- Wieńczyny
- Rozplety z siadanym
- Noc Świętojańska – Sobótka
- Akt Dożynkowy
Ważniejsze realizacje[5]
[edytuj | edytuj kod]- 1957 – Teatr Telewizji, reż. Ewa Bonacka.
- 1985 – Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, reż. Jan Skotnicki, choreogr. Jan Pawlak, dyrygent: Ryszard Strzelecki, kapela ludowa pod kier. Wojciecha Szczeblewskiego.
- 1990 – Teatr Telewizji, reż. Jan Skotnicki, muz. Jerzy Dobrzański, scenografia: Adam Kilian.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adaptacje Leona Schillera w bazie e-teatr
- ↑ Gody weselne [program teatralny]/ Bałtycki Teatr w Koszalinie. Koszalin 1985, s. 13-14
- ↑ Janina Jaworska, Gody weselne [program teatralny]/ Bałtycki Teatr w Koszalinie. Koszalin 1985, s. 6-8.
- ↑ Gody weselne [program teatralny]/ Bałtycki Teatr w Koszalinie. Koszalin 1985
- ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2017-11-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Skotnicki, Leon Schiller – zafascynowanie, "Pamiętnik Teatralny" 1977, zesz. 3.
- Janina Jaworska, O scenografii i kukiełkach w Lingen, "Pamiętnik Teatralny" 1977, zesz. 3.
- Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, "Pamiętnik Teatralny" 1983, zesz. 1.