Gerhard Wucherer
| Pełne imię i nazwisko |
11 lutego 1948 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Gerhard Wucherer (ur. 11 lutego 1948 w Kempten w Bawarii[1]) – niemiecki lekkoatleta reprezentujący RFN, sprinter, medalista olimpijski z 1972 i wicemistrz Europy.
Wystąpił w biegu na 50 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie, lecz odpadł w półfinale[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem zajęła w finale 6. miejsce[1]. Na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie odpadł w eliminacjach biegu na 50 metrów[3]. Startował w mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, gdzie zajął 6. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[4]. Zajął 3. miejsca w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 m w finale Pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie[5][6].
Zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, przegrywając jedynie z Walerym Borzowem z ZSRR. Sztafeta 4 × 100 m z jego udziałem zgubiła pałeczkę w finale[7]. Zajął 4. miejsce w biegu na 50 metrów podczas halowych mistrzostw Europy w 1972 w Grenoble[8].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium sztafeta 4 x 100 m RFN w składzie: Jobst Hirscht, Karlheinz Klotz, Wucherer i Klaus Ehl zdobyła brązowy medal. W biegu na 100 m Wucherer odpadł w eliminacjach[1].
Gerhard Wucherer był wicemistrzem RFN w biegu na 100 metrów w 1968, 1970 i 1971 oraz brązowym medalistą w 1972[9]. Był również mistrzem w sztafecie 4 × 100 metrów w 1971[10]. Zdobył halowe mistrzostwo RFN w biegu na 60 metrów w 1969 i 1972 i wicemistrzostwo w 1968[11].
Rekord życiowy Wucherera w bieg na 100 m wynosił 10,24 s (5 września 1971, Monachium).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Gerhard Wucherer [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-09] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 17. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 19. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 145.
- ↑ European Cup A Final and Superleague (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 218.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 149 i 155.
- ↑ Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 25. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (100m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-04-12] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften ((Staffeln – Herren – Teil 1) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-04-12] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (60m – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-04-12] (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gerhard Wucherer, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-04-12] (ang.).