Géza Gárdonyi

Géza Gárdonyi
Géza Ziegler
Don Vigole
Göre Gábor
Mummery Róbert
Nemeskéry Sándor
	; Géza Gárdonyi w 1921 r.
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1863 ; Agárdpuszta, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	30 października 1922 ; Eger
Narodowość	węgierska
Dziedzina sztuki	pisarz, poeta, dziennikarz
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Géza Gárdonyi (ur. 3 sierpnia 1863, zm. 30 października 1922) – pisarz, poeta i dziennikarz węgierski.

Pracował jako nauczyciel wiejski, potem podjął pracę w postępowych gazetach. Twórczością literacką zajął się ze względów zarobkowych. Napisał kilka książek, które – chociaż reprezentowały tzw. „literaturę brukową” – przyniosły mu popularność. W 1897 r. osiadł w Egerze, gdzie samotnie spędził resztę życia. Tam powstały jego najcenniejsze dzieła, zwłaszcza powieści historyczne.

W Polsce wydano trzy jego powieści:

Byłem niewolnikiem Hunów (1962 wyd. I)
Gwiazda Egeru („Czytelnik” 1962)
Sługa Boży (PAX 1975)

Bibliografia

Géza Gárdonyi Byłem niewolnikiem Hunów, przeł. Andrzej Sieroszewski, Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1984. (wyd. II), ISBN 83-10-08632-6 (tekst z okładki)