Fryderyk z Hesji
| Kardynał diakon | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1616 | |
| Data i miejsce śmierci |
19 lutego 1682 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup Wrocławia | ||
| Okres sprawowania |
1671–1682 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
19 lutego 1672 | |
| Nominacja biskupia |
21 marca 1672 | |
| Sakra biskupia |
5 lutego 1673 | |
| Kreacja kardynalska |
19 lutego 1652 | |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Aquiro | |
| Data konsekracji |
5 lutego 1673 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Fryderyk z Hesji (ur. 28 lutego 1616 w Darmstadt, zm. 19 lutego 1682 we Wrocławiu) – biskup wrocławski w latach 1671–1682.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem landgrafa Hesji-Darmstadt Ludwika V Wiernego. Studiował w Marburgu. W 1636 roku przeszedł na katolicyzm. Wstąpił do zakonu kawalerów maltańskich i uczestniczył w wyprawach antytureckich. Otrzymał tytuł kardynała i liczne prebendy chociaż nie miał święceń kapłańskich. W 1668 został dziekanem wrocławskiej kapituły katedralnej, która 3 września 1671 roku wybrała go na biskupa. Dopiero wówczas przyjął święcenia kapłańskie i biskupie. Od 1676 był starostą generalnym Śląska. W 1677 roku zarządził wizytację diecezji. Wybudował przy wrocławskiej katedrze kaplicę św. Elżbiety[1], w której został pochowany.
19 lutego 1652 roku Innocenty X mianował go kardynałem diakonem z tytułem Santa Maria in Aquiro. Brał udział w konklawe 1655, 1667 i 1669-1670.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mandziuk J., Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. 2, Warszawa 1995.