Przejdź do zawartości

Frederic Sackrider Remington

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frederic Sackrider Remington
Ilustracja
Portret Frederica Remingtona
Data i miejsce urodzenia

4 października 1861
Canton (Nowy Jork)

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 1909
Ridgefield

Narodowość

amerykańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

impresjonizm, tonalizm

Frederic Sackrider Remington (ur. 4 października 1861 w Canton w stanie Nowy Jork, zm. 26 grudnia 1909 w Ridgefield) – amerykański malarz, rzeźbiarz, pisarz, specjalizujący się w przedstawianiu scen z Dzikiego Zachodu.

Rodzina i dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzicami byli Seth Pierre Remington (1830–1880) i Clara Bascomb Sackrider, których przodkowie w 1637 przybyli do Ameryki z Anglii. Z Remingtonami spokrewniony był malarz portrecista George Catlin.

Seth Pierre Remington służył przez cztery lata w stopniu pułkownika podczas wojny secesyjnej, po której przeniósł się z rodziną do Bloomington w stanie Illinois. Tam otrzymał posadę redaktora republikańskiego czasopisma „Republican”. W 1867 rodzina powróciła do Canton, a następnie, gdy Remington miał jedenaście lat, do Ogdensburga w stanie Nowy Jork. Tam przyszły artysta uczęszczał do szkoły wojskowej Vermont Episcopal Institute, gdzie otrzymał pierwsze lekcje rysunku. Zaczął malować karykatury kolegów szkolnych i ich portrety. W wieku szesnastu lat wyraził chęć zostania dziennikarzem, a zainteresowania sztuką miały być jego dodatkowym hobby[1].

Po skończeniu szkoły dostał się na Uniwersytet Yale, na wydział sztuki. Na uczelni malował karykatury sportowców. Jego pierwszą opublikowaną pracą była karykatura piłkarza z obandażowaną nogą, zamieszczona w studenckim czasopiśmie „Yale Courant”.

Kariera dziennikarska

[edytuj | edytuj kod]
Autoportret, rysunek ołówkiem

W 1879, z powodu ciężkiej choroby ojca (który zmarł rok później), opuścił Uniwersytet Yale. W wieku dziewiętnastu lat po raz pierwszy udał się na Dziki Zachód, do Montany. Został właścicielem rancza, ale nie odpowiadało mu trudne życie farmera. Po roku sprzedał ranczo i zajął się w rodzinnym mieście biznesem. W 1884 poślubił Evę Caten, powrócił do Kansas City, gdzie został właścicielem salonu. Młodej Caten nie odpowiadało życie żony właściciela salonu; po krótkim czasie zostawiła męża i powróciła do Ogdensburga. Remington zajął się na poważnie rysunkiem, a swoje prace zaczął sprzedawać. Gdy obrazy przynosiły odpowiedni dochód, postanowił powrócić do rodzinnych stron, związać się ponownie z żoną i wyjechać do Brooklynu. Rozpoczął studia w Art Students League w Nowym Jorku, dzięki czemu jego styl nabrał wyrazistości. Swoje prace począł publikować w „Collier’s” i „Harper’s Weekly”.

W 1886 Remington wyjechał do Arizony jako reporter czasopisma „Harper’s Weekly”; tam obserwował i relacjonował wojnę z indiańskim wodzem Geronimo. Podczas tej wyprawy wykonał wiele szkiców i zdjęć zabytków sztuki indiańskiej. Prace te posłużyły mu jako szkice do późniejszych obrazów. Przez kolejne lata współpracował również z pismem „Century Illustrated Magazine”, podróżował po zakątkach zachodniego pogranicza, wykonywał szkice które następnie wykorzystywał w pracach rzeźbiarskich i malarskich. Zajmował się pisarstwem i ilustrowaniem książek. W 1901 prezydent Theodore Roosevelt określił jego prace jako „najlepiej wyrażające ducha Ameryki”.

W 1891 otrzymał nagrodę Elected Associate przyznawane przez National Academy of Design.

Remington jako inspiracja w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Prace artysty inspirowały producentów westernów – na przykład jedna ze scen z filmu Dyliżans, w reżyserii Johna Forda, została zaczerpnięta z jego obrazu.

W 1991 amerykańska telewizja publiczna Public Broadcasting Service w ramach cyklu American Masters nakręciła film dokumentalny w konwencji westernu Frederic Remington: The Truth of Other Days w reżyserii Toma Neffa, opowiadający o życiu Remingtona.

W jego postać wcielił się też aktor Nick Chinlund w miniserialu Rough Riders. Akcja toczy się podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej, a Remington przedstawiony został jako korespondent wojenny. Ukazano również jego współpracę z amerykańskim magnatem prasowym Williamem Randolphem Hearstem.

Remingtona uważa się za twórcę postaci kowboja oraz kierunku artystycznego art movement. Był również inspiracją dla innych artystów m.in. Charles’a Mariona Russella i Charles’a Schreyvogela.

Galeria wybranych prac

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peggy & Harold Samuels, Frederic Remington: A Biography, Doubleday & Co., Garden City NY, ISBN 0-385-14738-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peggy & Harold Samuels, Frederic Remington: A Biography, Doubleday & Co., Garden City NY, 1982, ISBN 0-385-14738-4.
  • Brian W. Dippie, Remington & Russell, University of Texas, Austin, 1994, ISBN 0-292-71569-2.
  • Brian W. Dippie, The Frederic Remington Art Museum Collection, Frederic Remington Art Museum, Ogdensburg, NY, 2001, ISBN 0-8109-6711-1.
  • Michael D Greenbaum, Icons of the West: Frederic Remington’s Sculpture, wyd. 1. ed, Ogdensburg, NY: Frederic Remington Art Museum, 1996, ISBN 0-9651050-0-8, OCLC 35071720.
  • Wielki słownik malarzy, Wyd. HPS, Warszawa 2006 ISBN 83-60688-18-4.