Przejdź do zawartości

Fernão Mendes Pinto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernão Mendes Pinto

Fernão Mendes Pinto (ur. ok. 1509 w Montemor-o-Velho, zm. 8 lipca 1583 w Almadzie[1]) – portugalski podróżnik i poszukiwacz przygód.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1537 roku wyruszył do Indii i następne 21 lat spędził podróżując po krajach Dalekiego Wschodu. Relacje ze swoich wojaży zawarł w spisanej w 1558 roku i w wydanej w 1614 roku pracy Peregrinacao. Umieścił w niej wiele fantastycznych przygód, twierdząc że był „trzynaście razy więźniem i siedemnaście razy niewolnikiem”. W Chinach miał zostać oskarżony o splądrowanie cesarskich grobów, za co obcięto mu kciuki i skazano na rok pracy przy rekonstrukcji Wielkiego Muru. Jednocześnie sporządził pierwszą pełną relację o Japonii i w 1548 założył pierwszą europejską osadę w okolicach Jokohamy[1].

Po powrocie do Portugalii w 1558 roku ożenił się i zamieszkał w Almadzie[1]. W uznaniu zasług król Filip II przyznał mu rentę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Fernão Mendes Pinto. [w:] The Catholic Encyclopedia [on-line]. New Advent. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.