Fenotiazyna

Fenotiazyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
PIN	10H-fenotiazyna
	Inne nazwy i oznaczenia
	tiodifenyloamina, przest. agrazyna
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H9NS
Masa molowa	199,27 g/mol
Wygląd	żółte kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	92-84-2
PubChem	7108
DrugBank	DB11447
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)NC3=CC=CC=C3S2
InChI
	InChI=1S/C12H9NS/c1-3-7-11-9(5-1)13-10-6-2-4-8-12(10)14-11/h1-8,13H
	InChIKey
	WJFKNYWRSNBZNX-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,30 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,0016 g/kg (25 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	dobrze rozpuszczalny w acetonie, benzenie, eterze dietylowym i etanolu
Temperatura topnienia	184,9 °C
Temperatura wrzenia	371 °C (1013 hPa)
Temperatura rozkładu	powyżej 250 °C
logP	3,78 (25 °C)
Kwasowość (pKa)	2,52
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H302, H317, H373, H410
Zwroty P	P260, P273, P280, P301+P312, P302+P352, P314
Temperatura samozapłonu	397 °C
Numer RTECS	SN5075000
Dawka śmiertelna	LD50 1370 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)
	Podobne związki
Pochodne	chloropromazyna, perfenazyna, tiorydazyna
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fenotiazyna – organiczny związek chemiczny o potrójnym pierścieniu węglowym będący trójpierścieniowym heterocyklicznym związkiem zawierającym heteroatomy azotu i siarki w pierścieniu środkowym.

Pochodne

Niektóre barwniki są formalnie pochodnymi fenotiazyny. Przykładem może być błękit metylenowy, chemiczny wskaźnik pH^[6].

Fenotiazyny używa się jako stabilizatora przeciwdziałającego polimeryzacji przy produkcji związków nienasyconych np. estrów kwasu akrylowego^[7].

↑ Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 216, DOI: 10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-446, 5-161, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Phenothiazine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 029550 [dostęp 2022-06-29] (niem. • ang.).
↑ Phenothiazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2022-06-29] (ang.).
↑ Fenotiazyna [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 1 października 2021, numer katalogowy: 88580 [dostęp 2022-06-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Azine Dyes, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 2469, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
↑ Acrylic Acid and Derivatives, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 253, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
↑ MieczysławM. Biliński MieczysławM., LeonL. Bornus LeonL. (red.), Encyklopedia pszczelarska, Warszawa: PWRiL, 1989, s. 47, ISBN 978-83-09-01291-7 .