Farringdon (stacja kolejowa)
Zabytkowy budynek dworca z 1922 roku | |
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Zarządca | |
Data otwarcia |
10 stycznia 1863 |
Dane techniczne | |
Liczba krawędzi peronowych |
6 |
Linie kolejowe | |
Thameslink , Elizabeth Line, Circle Line, Hammersmith & City Line, Metropolitan Line | |
Schemat sieci kolejowej (bez metra) w centralnym Londynie | |
Położenie na mapie gminy Islington | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu | |
51°31′13,0″N 0°06′17,5″W/51,520278 -0,104861 | |
Strona internetowa |
Farringdon – stacja kolejowa oraz metra w centralnym Londynie, w dzielnicy Farringdon , na terenie gminy Islington. Stacja ta jest jednym z najważniejszych węzłów przesiadkowych w stolicy, ulokowanym na skrzyżowaniu linii kolejowych Thameslink (północ–południe) oraz Elizabeth Line (wschód–zachód)[1]. Jest to jednocześnie jedna z najstarszych stacji metra na świecie[2], wpisana do rejestru zabytkowych budynków jako obiekt klasy II[3].
Ruch pasażerski
[edytuj | edytuj kod]Stacja obsługuje ruch miejski, podmiejski i regionalny. Zatrzymują się tu pociągi linii Thameslink , przecinającej Londyn wzdłuż osi północ–południe, oraz Elizabeth Line, przebiegającej przez stolicę ze wschodu na zachód. Stacja obsługiwana jest także przez pociągi trzech linii metra londyńskiego – Circle, Hammersmith & City oraz Metropolitan. Stacja ma 6 krawędzi peronowych rozmieszczonych na dwóch poziomach podziemnych – na poziomie wyższym po 2 krawędzie peronowe dla linii Thameslink i pociągów metra, a na poziomie niższym 2 dla pociągów Elizabeth Line[4].
Jest to jedna z najruchliwszych stacji kolejowych w Wielkiej Brytanii. Znaczący wzrost liczby pasażerów odnotowany został w następstwie otwarcia w 2022 roku linii Elizabeth Line. W 2023 roku liczba pasażerów rozpoczynających lub kończących podróż na stacji szacowana była na 31,5 miliona, co czyniło ją 9. pod tym względem stacją zarówno w Londynie, jak i całym kraju[a][5]. Liczba pociągów zatrzymujących się na stacji wynosi około 140 na godzinę[6].
Zarządcą stacji jest operator londyńskiego metra, Transport for London[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Stacja o nazwie Farringdon Street została otwarta nieopodal obecnej lokalizacji 10 stycznia 1863 roku, jako stacja krańcowa inaugurowanej tego samego dnia linii Metropolitan Railway , pierwszej na świecie podziemnej linii kolejowej. W pierwotnym kształcie linia liczyła 6 km i prowadziła w kierunku stacji Paddington na zachodzie. W obecne miejsce stację przeniesiono 23 grudnia 1865 roku w związku z przedłużeniem linii Metropolitan w kierunku wschodnim, do Moorgate. 26 stycznia 1922 roku nazwę stacji zmieniono na Farringdon & High Holborn, a 21 kwietnia 1936 roku na obecną (Farringdon)[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Dworzec Farringdon na ilustracji z 1866 roku
-
Nowy budynek stacji otwarty w 2012 roku w związku z budową linii Elizabeth Line
-
Perony linii Thameslink i metra londyńskiego
-
Peron linii Elizabeth Line
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statystyki dotyczą wyłącznie pociągów operujących w ramach krajowej sieci kolejowej (National Rail), tj. linii Thameslink i Elizabeth Line, nie zaś metra. Dane dla okresu kwiecień 2022–marzec 2023.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Farringdon. Hidden London. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- ↑ a b Farringdon Station. National Transport Trust. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- ↑ Farringdon London Regional Transport underground station. Historic England. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- ↑ a b Farringdon. National Rail. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- ↑ All change for most used stations as Elizabeth line shakes up top 10. Office of Rail and Road, 2023-12-14. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- ↑ Farringdon Station. Rockwool. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).