Przejdź do zawartości

Fabula palliata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Figurka terakotowa przedstawiająca dwóch aktorów w maskach komediowych i w pallium

Fabula palliata (także palliata, od łac. pallium – grecki rodzaj płaszcza) – rzymska odmiana komedii, powstała z tłumaczeń i parafraz greckiej komedii nowej[1][2], reprezentowana głównie przez utwory Plauta i Terencjusza[3].

Łacińskie utwory z tego gatunku zachowywały zazwyczaj postacie bohaterów i zarys fabuły greckiego pierwowzoru, ale charakteryzowały się dostosowaniem świata przedstawionego do realiów Rzymu. W warstwie językowej rzymscy dramaturdzy stosowali gry słów typowe dla łaciny w miejsce figur właściwych grece[3]. W niektórych przypadkach jedna sztuka rzymska oparta była na wątkach z dwóch dramatów greckich[1].

Przedstawicielami fabula palliata obok Plauta i Terencjusza byli Cecyliusz Stacjusz i Sekstus Turpiliusz[1]. Za twórcę gatunku uważa się żyjącego w II wieku p.n.e. Gnejusza Newiusza[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c New Comedy, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-26] (ang.).
  2. a b Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature. books.google.pl. s. 400. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).
  3. a b fabula palliata, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-26] (ang.).