Przejdź do zawartości

Ewa Bugaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Bugaj
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki starożytnej, archeologia pradziejowa Europy w epoce żelaza, sztuka starożytnego Rzymu (ancient Roman art)
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

10 marca 1997 – archeologia
UAM

Habilitacja

5 marca 2019 – archeologia
UAM

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

od 1997

Wicedyrektor ds. dydaktycznych
Instytut

Prahistorii UAM

Okres spraw.

20052016

Następca

Marcin Ignaczak

Strona internetowa

Ewa Bugaj – polska archeolożka, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Specjalizuje się w historii sztuki starożytnej, archeologii pradziejowej Europy w epoce żelaza oraz sztuce starożytnego Rzymu (ancient Roman art). Profesor uczelniany na Wydziale Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2005–2016 wicedyrektor ds. dydaktycznych Instytutu Prahistorii UAM[1].

Stopień doktorski uzyskała w 1997 roku na podstawie pracy pt. Motywy figuralne na ceramice germańskiej (promotorem był dr hab. Tadeusz Makiewicz)[2]. Habilitowała się w 2019 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i cyklu publikacji pt. Problemy interpretacji sztuki w archeologii[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. prof. UAM dr hab. Ewa Bugaj. [dostęp 2020-08-17].
  2. Motywy figuralne na ceramice germańskiej w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-08-17].
  3. Problemy interpretacji sztuki w archeologii w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-08-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]