Przejdź do zawartości

Erythrolamprus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erythrolamprus[1]
F. Boie, 1826[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – E. bizona
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Colubroidea

Rodzina

połozowate

Podrodzina

Dipsadinae

Rodzaj

Erythrolamprus

Typ nomenklatoryczny

Coluber venustissimus Wied-Neuwied, 1821[a]

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Erythrolamprusrodzaj węży z podrodziny Dipsadinae w rodzinie połozowatych (Colubridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Martynice, Grenadzie, Saint Lucia, Barbadosie, w Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii, Wenezueli, na Curaçao, Trynidadzie i Tobago, w Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii, Ekwadorze, Peru, Boliwii, Paragwaju, Argentynie i Urugwaju[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

U wielu gatunków z tego rodzaju występuje zjawisko mimikry; najczęściej naśladowane są jadowite gatunki z rodzaju Micrurus[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Erythrolamprus: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”[10]; λαμπρος lampros „błyszczący, świecący, lśniący”[11].
  • Liophis: gr. λειος leios „gładki”; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[3]. Gatunek typowy: Coluber Reginae Linnaeus, 1758.
  • Leimadophis: gr. λειμαξ leimax „łąka, ogród”; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[12]. Gatunek typowy: Coronella almadensis Fitzinger, 1826 (= Natrix almada Wagler, 1824).
  • Opheomorphus (Ophiomorphus): gr. οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]; μορφη morphē „forma, wygląd”[14]. Gatunek typowy: Coluber miliaris Linnaeus, 1758.
  • Pseudophis: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[15]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[13]. Gatunek typowy: Xenodon schotti Schlegel, 1837[b].
  • Umbrivaga: łac. umbrius „ciemny, mroczny”, od umbra „cień, mrok”[16]; vagus „wędrujący, włóczący się”[17]. Gatunek typowy: Umbrivaga mertensi Roze, 1964.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

  1. Podgatunek E. aesculapii.
  2. Podgatunek E. poecilogyrus.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Erythrolamprus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F. Boie. Generalübersicht der Familien und Gattungen der Ophidier. „Isis von Oken”. Jahrgang 1826, s. 981, 1826. (niem.). 
  3. a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 187. (niem.).
  4. a b Fitzinger 1843 ↓, s. 26.
  5. Fitzinger 1843 ↓, s. 25.
  6. E.D. Cope. Synopsis of the Species of Holcosus and Ameiva, with Diagnoses of new West Indian and South American Colubridae. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 75, 1862. (ang.). 
  7. J.A. Roze. The snakes of the Leimadophis-Urotheca-Liophis complex from Parque Nacional Henri Pitter (Rancho Grande), Venezuela, with a description of a new genus and species. „Senckenbergiana Biologica”. 45 (3/5), s. 533, 1964. (ang.). 
  8. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Erythrolamprus. The Reptile Database. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).
  9. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 150, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 85.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 119.
  12. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 25. (łac.).
  13. a b Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 139.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
  16. The Key to Scientific Names, umbria [dostęp 2022-02-12].
  17. The Key to Scientific Names, vaga [dostęp 2022-02-12].
  18. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 403. ISBN 83-01-14344-4.
  19. Smaga, Ttito i Catenazzi (2019) przenoszą jednak ten gatunek do odrębnego rodzaju Arcanumophis. Patrz: Christopher R. Smaga, Alex Ttito i Alessandro Catenazzi. Arcanumophis, a new genus and generic allocation for Erythrolamprus problematicus (Myers 1986), Xenodontinae (Colubridae) from the Cordillera de Carabaya, southern Peru. „Zootaxa”. 4671 (1), s. 129–138, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4671.1.10. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]