Przejdź do zawartości

Eli Yablonovitch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eli Yablonovitch
Ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1946
Puch bei Hallein

Specjalność: fizyka
Alma Mater

Uniwersytet McGilla
Uniwersytet Harvarda

Nagrody

Medal Edisona

Eli Yablonovitch (ur. 15 grudnia 1946 w Puch bei Hallein) – amerykański fizyk.

Zajmuje się m.in. optoelektroniką, plazmonami, komputerami kwantowymi i komunikacją kwantową. We współpracy z ExxonMobil badał fotowoltaikę, jednocześnie wprowadził tzw. limit Yablonovitcha wyznaczający teoretyczną granicę pułapkowania światła w panelach fotowoltaicznych[1][2]. W 1987 roku stworzył koncepcję kryształu fotonicznego i uzyskał laboratoryjnie pierwszy taki kryształ, jednocześnie popularyzując jego nazwę[1][3]. Udoskonalił lasery półprzewodnikowe, badał światłowody fotoniczne[1].

W 2018 roku nagrodzony Medalem Edisona.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Eli Yablonovitch | EECS at UC Berkeley [online], www2.eecs.berkeley.edu [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  2. Sämi Wiesendanger i inni, Achieving the Yablonovitch Limit in Thin-Film Solar Cells with Tailored Randomly Textured Interfaces, „Renewable Energy and the Environment (2011), paper PThB4”, Optica Publishing Group, 2011, PThB4, DOI10.1364/PV.2011.PThB4 [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  3. Creator of photonic crystals wins Newton medal, „BBC News”, 1 lipca 2015 [dostęp 2024-10-07] (ang.).