Przejdź do zawartości

Elektrociepłownia Białystok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elektrociepłownia Białystok
Ilustracja
Elektrociepłownia Białystok
Państwo

 Polska

Siedziba

Białystok

Adres

15-124 Białystok
ul. gen. Władysława Andersa 15

Forma prawna

spółka skarbu państwa

Prezes

Cezary Ołdakowski

Nr KRS

0000121456

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

18 442 750 zł

Położenie na mapie Białegostoku
Mapa konturowa Białegostoku, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrociepłownia Białystok”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrociepłownia Białystok”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Elektrociepłownia Białystok”
Ziemia53°08′53,9″N 23°10′08,9″E/53,148306 23,169139
Strona internetowa

Elektrociepłownia Białystok – elektrociepłownia w Białymstoku w województwie podlaskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1908 – początek budowy pierwszej elektrowni w Białymstoku (potem EC I), koncesję otrzymała firma Geselschaft für Elektrysche Unternehmungen Berlin;
  • 1 listopada 1910 – uruchomiono elektrownię w niej 2 maszyny parowe o mocy 600 kM z generatorami 329 kW, bazujące na napięciu 3 kV, oraz 2 kotły parowe firmy po 210 m² powierzchni ogrzewalnej na ciśnienie 12 atmosfer;
  • 1912 – przejęcie elektrowni przez spółkę akcyjną Socjete Generale Belge;
  • lata 20. XX wieku – rozbudowa o dodatkowe turbozespoły i kotły parowe;
  • 1939 – moc elektrowni osiągnęła 10 700 kW, w województwie podlaskim działa w tym czasie 109 lokalnych elektrowni o łącznej mocy 19 128 kW;
  • 1951 – reorganizacja Zjednoczenia Energetycznego Okręgu Białostockiego na 3 odrębne zakłady: Zakład Sieci Elektrycznych Białystok, Elektrownię Białystok i Rejony Zbytu Energii;
  • 1958 – połączenie Zakładu Sieci Elektrycznych Białystok i Elektrowni Białystok;
  • 1965 – początek budowy Elektrociepłowni EC II;
  • 1967 – oddanie do eksploatacji pierwszego kotła wodnego WLM 38 w EC II, spięcie systemem ciepłowniczym EC I i EC II;
  • 1974 – oddanie do eksploatacji ostatniego z kotłów wodnych WP 70;
  • 1978 – oddanie do eksploatacji pierwszego bloku ciepłowniczego BC 50 (duoblok);
  • 1990 – zamknięcie przestarzałej Elektrociepłowni EC I;
  • 22 stycznia 1991 – wydzielenie Elektrociepłowni z Zakładu Energetycznego;
  • 1991 – oddanie do eksploatacji ostatniego, trzeciego bloku BC 50 w EC II;
  • 30 września 1993 – przekształcenie Elektrociepłowni Białystok w Jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa;
  • 15 lutego 2001 – zawarcie umowy o sprzedaży pomiędzy Skarbem Państwa a Société Nationale d´ Eléctricité et de Thermique, SNET S.A. stała się większościowym akcjonariuszem firmy.
  • 2011 - Enea kupuje od francuskiej firmy Société Nationale d'Électricité et de Thermique (SNET) 69,58 proc. akcji Elektrociepłowni Białystok.
  • 5 maja 2014 - zgodnie z podpisaną umową, Enea Wytwarzanie obejmie 85 proc. udziałów w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Białymstoku.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

W skład elektrociepłowni wchodzą urządzenia wytwórcze:

  • 4 kotły parowe: 2 kotły fluidalne na biomasę BFB 105 w bloku 1 i 2 kotły pyłowe węglowe OP 230 w blokach 2 i 3
  • 4 turbiny: w bloku 1 o mocy 65 MW (TZ1) oraz o mocy 23,503 MW (TZ4), w bloku 2 mocy 55 MW (TZ2), a w bloku 3 o mocy 70 MW (TZ3)

Zdolności produkcyjne Elektrociepłowni Białystok:

  • moc zainstalowana cieplna : osiągalna 480,4 MW,

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]