Dymitr Starszy Olgierdowic

Dymitr Starszy Olgierdowic
	; Spotkanie Andrzeja i Dymitra Olgierdowiczów z armią rosyjską przed bitwą pod Kulikowem
Okres	od 1357 (Trubeck, Briańsk); 1383 (Starodub); XIV wiek (Druck); 1379 (Perejasław Zaleski); do 1379 (Trubeck); 1399 (Briańsk); 1397 (Starodub); XIV wiek (Druck); 1388 (Perejasław Zaleski)
Poprzednik	Światosław II (Trubeck); Wasył II Drucki (Briańsk); Patrycy (Starodub); Wasył I Drucki (Druck); Iwan Dmitrejewicz Perejasławski (Perejasław Zaleski)
Następca	Michał Trubecki (Trubeck); Fiodor (Briańsk); Aleksander Starodubowski Korecki (Starodub); Wasył II Drucki (Druck); Wielkie Księstwo Moskiewskie (Perejasław Zaleski)
	Dane biograficzne
Dynastia	Giedyminowicze; Trubeccy
Data śmierci	12 lub 16 sierpnia 1399
Ojciec	Olgierd Giedyminowic
Matka	Anna Iwanowna Drucka
Żona	NN (Anna?)
Dzieci	Gleb Briański; Iwan Kindir; Michał Trubecki; Siemion Drucki; Aleksandra Drucka; córka NN

Dymitr Starszy Olgierdowic (Dymitr Briański, Dymitr Trubetsky, Dymitr Trubecki, Źmicier Briański, Źmicier Trubiacki, Дзьмітры Бранскі, Дзьмітры Трубяцкі, Дзьмітры Альгердавіч, Дмитро Ольгердович, Дмитро Трубецький; zm. 12 lub 16^[1] sierpnia 1399 w bitwie nad Worsklą) – wielki książę trubecki 1357 – 1379, briański 1357 – 1379, 1390–1399, starodubowski 1383, 87 lub 88 – 1397, książę drucki i perejasławski 1379–1388 z dynastii Giedyminowiczów; protoplasta rodu książąt Trubeckich; w 1357 r. przyjął chrzest rzymskokatolicki.

Życiorys

Był synem Olgierda, wielkiego księcia litewskiego, i księżniczki Anny Iwanowny Druckiej (urodzonej po 1327 r.).

Według wpisu do Synodyka lubeckiego poślubił niewiadomego pochodzenia Annę. Z tego małżeństwa pochodziło sześcioro dzieci:

4. Giedymin (ur. około 1275^[2], zm. w grudniu 1341 pod Wieloną nad Niemnem) - wielki książę litewski panujący w latach 1316–1341
	2. Olgierd Giedyminowic (ur. ok. 1296 lub ok. 1304^[3], zm. 1377) – wielki książę litewski
5. Jewna (zm. około 1344)
		1. Dymitr Starszy Olgierdowic
6. NN
	3. Anna (zm. przed 1350)
7. NN

↑ ^a ^b A. Supruniuk, Wojewoda płocki Abraham Socha. Przyczynek do genealogii Nałęczów mazowieckich, [w:] A. Supruniuk, Szkice o rycerstwie mazowieckim XIV/XV wieku, Toruń 2008, ISBN 978-83-89376-69-5, s. 7-8.
↑ J. Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań – Wrocław 1999, s. 15.
↑ J. Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań – Wrocław 1999, s. 47.

Tęgowski J., Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań - Wrocław 1999, ISBN 83-913563-1-0, s. 74-81.