Dobromierz (województwo świętokrzyskie)
51°00′19″N 19°53′42″E/51,005278 19,895000
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
347[2] |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
29-120[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TLW |
| SIMC |
0541836[4] |
Położenie na mapie gminy Kluczewsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego  | |
| 51°00′19″N 19°53′42″E/51,005278 19,895000[1]
| |
Dobromierz – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko[4][6].
Do 1954 roku siedziba gminy Dobromierz. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dobromierz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 742.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jakuba w Stanowiskach[7].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0541842 | Kopalina | przysiółek |
| 0541859 | Stoczyska | przysiółek |
Około 2 km na północny wschód od Dobromierza znajduje się góra Buczyna (Bukowa Góra, 334 m n.p.m., w Paśmie Przedborsko-Małogoskim) – najwyższe wzniesienie powiatu włoszczowskiego. Bliżej, około 1 km na północny wschód od miejscowości leży rezerwat przyrody Murawy Dobromierskie.
Przez wieś przechodzi 
czarny szlak turystyczny prowadzący z Białego Brzegu do Mrowiny.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dobromierz stanowił w roku 1540 dwie wsie w powiecie koneckim – Dobromyrz Minor i Major.
W roku 1540 Dobromierz Minor posiadał 5 działów szlacheckich, 5 folwarków i 4 dwory, na piątym dziale dziedzic Mikołaj Masłomiącki nie mieszkał. Całą wieś wyceniono na 80 grzywien. Dobromierz Minor stanowił własność Mikołaja Masłomiąckiego - płacił on pogłówne od 10 kmieci na półłanach i 3 zagrodników. Zbiory folwarczne zwożono do wsi Rączki. Wieś wyceniona na 180 grzywien[8].
W latach 1884–1885 na terenie ówczesnych gmin Dobromierz, Przedbórz i Skotniki panowała epidemia ospy naturalnej, tj. ospy prawdziwej.[9][10]
W 1943 w Dobromierzu urodził się Edward Zyman, polski poeta i prozaik emigracyjny.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 24750
- ↑ Wieś Dobromierz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-12-04], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 227 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-20].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Kluczewsko. Urząd Gminy Kluczewsko. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii w Stanowiskach na stronie diecezji
- ↑ Dobromierz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 417.
- ↑ Rutowicz J. Społeczeństwo Przedborza w XIX i początkach XX wieku. Zarys problematyki. Zeszyty Radomszczańskie. Prace z dziejów Radomska i powiatu radomszczańskiego, 2008, t. 2, treść on-line
- ↑ Skoczylas M. M. Historia medycyny a potencjał turystyczny Nadpilicza Środkowego. W: red. Magowska A., Pękacka-Falkowska K., Owecki M. Wybrane problemy historii medycyny. W kręgu epistemologii i praktyki. Poznań: Wydawnictwo Kontekst, 2020, s. 53-75. ISBN 978-83-65275-95-0, treść on-line
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonia | |
| Osada | |
| Części wsi |
|
| Osady wsi |
|
| Osada leśna wsi |
|
| Przysiółki wsi |
