Przejdź do zawartości

Didelphini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Didelphini
J.E. Gray, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – dydelf wielkouchy (Didelphis aurita)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Nadrząd

torbacze

Rząd

dydelfokształtne

Rodzina

dydelfowate

Podrodzina

dydelfy

Plemię

Didelphini

Typ nomenklatoryczny

Didelphis Linnaeus, 1758

Rodzaje

6 rodzajów (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies

Didelphini – plemię ssaków z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce[19].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][19][21]:

Opisano również rodzaje wymarłe[22]:

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pisownia oryginalna.
  2. ↑ W części.
  3. ↑ Typ nomenklatoryczny: Chironectes Illiger, 1811.
  4. ↑ Typ nomenklatoryczny: Lutreolina O. Thomas, 1910

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b J.E. Gray. On the natural arrangement of vertebrose animals. „London Medical Repository”. 15, s. 308, 1821. (ang.). 
  2. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 55. (fr.).
  3. ↑ a b J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 343, 1825. (ang.). 
  4. ↑ Ch.-L. Bonaparte. Synopsis Vertebratorum Systematis. „Nuovi annali delle scienze naturali”. 2, s. 113, 1838. (łac.). 
  5. ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 186. (fr.).
  6. ↑ a b E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clvii. (niem.).
  7. ↑ T.N. Gill. Arrangement of the families of mammals. With analytical tables. „Smithsonian Miscellaneous Collection”. 11 (1), s. 26, 1872. (ang.). 
  8. ↑ O. Thomas: Catalogue of the Marsupialia and Monotremata in the collection of the British Museum (Natural History). London: The Trustees, 1888, s. 315. (ang.).
  9. ↑ W.H. Flower & R. Lydekker: An introduction to the study of mammals living and extinct. London: A. and C. Black, 1891, s. 133. (ang.).
  10. ↑ Anonim: Verzeichnis der im Museum der Naturhistorischen Gesellschaft zu Hannover vor­hande­nen Säugetiere. Hannover: 1897, s. 2. (niem.).
  11. ↑ F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 277, 1889. (hiszp.). 
  12. ↑ W.K. Gregory & J.K. Mosenthal: Outline classification of the Mammalia recent and extinct. W: H.F. Osborn: The Age of Mammals in Europe, Asia and North America. New York: The Macmillan company, 1910, s. 515. (ang.).
  13. ↑ G.G. Simpson. American Mesozoic Mammalia. „Memoirs of the Peabody Museum of Yale University”. 3 (1), s. 116, 1929. (ang.). 
  14. ↑ a b G.G. Simpson. A new classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 59 (5), s. 267, 1931. (ang.). 
  15. ↑ G.G. Simpson. Note on the classification of Recent and fossil opossums. „Journal of Mammalogy”. 16 (2), s. 137, 1935. DOI: 10.2307/1374361. (ang.). 
  16. ↑ J.-Y. Crochet. Diversité systématique des Didelphidae (Marsupialia) européens tertiaires. „Geobios”. 12 (3), s. 1457, 1979. DOI: 10.1016/S0016-6995(79)80117-5. (fr.). 
  17. ↑ F.S. Szalay: Evolutionary history of the marsupials and an analysis of osteological characters. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, s. 42. DOI: 10.1017/CBO9780511565571. ISBN 978-0-511-56557-1. (ang.).
  18. ↑ a b P. Hershkovitz. Composition of the family Didelphidae Gray, 1821 (Didelphoidea: Marsupialia), with a review of the morphology and behavior of the included four-eyed pouched opossums of the genus Philander Tiedemann. „Fieldiana. Zoology”. 86, s. 7, 1997. (ang.). 
  19. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 50–52. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  20. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-17]. (ang.).
  21. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 3–4. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  22. ↑ J.S. Zijlstra, Didelphini Gray, 1821, Hesperomys project (Version 23.6.0), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-07-17] (ang.).
  23. ↑ F. Ameghino. Nuevas especies de mamíferos cretáceos y terciarios de la República Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 58, s. 262, 1904. (hiszp.). 
  24. ↑ O.A. Reig. Descripción previa de nuevos ungulados y marsupiales fósiles del Plioceno y del Eocuartario argentinos. „Revista del Museo Municipal de Ciencias Naturales y Traditional de Mar del Plata”. 1, s. 124, 1952. (hiszp.). 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Didelphini&oldid=75110291”