Dialekt wschodnioflamandzki

Uest-Vloams, Oost-Vlaams
Obszar	Belgia, Holandia, Francja
Liczba mówiących	1 202 000
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki indoeuropejskie; Języki germańskie; Języki zachodniogermańskie; Język flamandzki; Dialekt wschodnioflamandzki;
Kody języka
Glottolog	oost1241
Linguist List	vls-oos
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Dialekt wschodnioflamandzki (Uest-Vloams, Oost-Vlaams) – zbiorcze określenie silnie zróżnicowanej grupy gwar języka flamandzkiego, używany w belgijskiej prowincji Flandria Wschodnia i holenderskiej Zelandii Flandryjskiej.

Główne odmiany dialektu wschodnioflamandzkiego

północno-wschodnio-flamandzki (m.in. evergem)
południowo-wschodnio-flamandzki
gandawski (oryginalne nazwy – gents, gensch)
- platgents/platgensch – używany przez zwykłych ludzi
- burgergents – używany przez bogatszych mieszkańców i ostatnio także przez mieszkańców wsi wokół Gandawy
dialekt miasta Ronse
dialekty używane wokół Maldegem w północno-zachodniej części prowincji – dialekt jest pośrednim dialektu wschodnioflamandzkiego a dialektu zachodnioflamandzkiego
dialekty wokół Waregem we Flandrii Zachodniej – kolejna forma pomiędzy j. wschodnio- a zachodnioflamandzkim
dialekty Waasland (północno-wschodniej części prowincji) – forma pomiędzy wschodnioflamandzkim a brabanckim, ale bardziej zbliżona do tego pierwszego
dialekty Dender (południowo-wschodnia część prowincji) – głównie brabanckie dialekty, ale ostatnio coraz częściej zaliczone do dialektów wschodnioflamandzkich