Dariusz Nowacki
 Dariusz Nowacki (2017) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1965 |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: literatura polska | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
18 maja 1999 – literaturoznawstwo |
| Habilitacja |
12 czerwca 2012 – literaturoznawstwo |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek Komisji Historii Sztuki |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Filologiczny, Instytut Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego |
Dariusz Nowacki (ur. 23 czerwca 1965 w Bydgoszczy) – polski krytyk literacki i badacz literatury, pracownik Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzice to Stanisław Nowacki i Wanda z domu Krupecka[1]. W 1980–1985 uczył się w Technikum Przemysłu Drzewnego w Bydgoszczy[1]. Następnie odbył studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach[1], tytuł magistra uzyskał w 1990. Pracował jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 6 w Sosnowcu do 1993 roku[1]. 18 maja 1999 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy "Ja" nieuniknione. O podmiocie pisarstwa Jerzego Andrzejewskiego[2], której promotorem był prof. Krzysztof Kłosiński[3]. 12 czerwca 2012 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Kto im dał skrzydła. Notatki o prozie, dramacie i krytyce (2001–2010)[2]. Pracuje jako profesor nadzwyczajny w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego[4] na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[2], jest członkiem Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności[2]. Redaktor kwartalnika kulturalnego „Opcje”, były redaktor kwartalnika literackiego „FA-art”, współpracownik pism literackich, a także gazet codziennych i wydawnictw. Zajmuje się głównie współczesną prozą polską.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 2000 roku otrzymał Nagrodę im. Ludwika Frydego, była ona przyznana przez Sekcję Polską Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Literackiej[5]; w tymże roku przyznano mu także Nagrodę w Konkursie Literackim Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Opublikował zbiór szkiców krytycznych Zawód: czytelnik (Kraków 1999), za który otrzymał Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, rozprawę Ja nieuniknione. O podmiocie pisarstwa Jerzego Andrzejewskiego (Katowice 2000) oraz książkę krytycznoliteracką „Wielkie Wczoraj” (Kraków 2004). Współautor (wraz z Ivaną Vidović Bolt) zbioru Orkiestru iza leda. Antologija poljske kratke price (Zagrzeb 2001) oraz antologii (wespół z Krzysztofem Uniłowskim) Była sobie krytyka. Wybór tekstów z lat dziewięćdziesiątych i pierwszych (Katowice 2003). Wydał ponadto: Kto im dał skrzydła. Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001-2010) (Katowice 2011), Ukosem. Szkice o prozie (Katowice 2013).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Marlena Sęczek: Dariusz Nowacki. [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku [on-line]. Instytut Badań Literackich PAN. [dostęp 2019-04-10].
- ↑ a b c d Dr hab. Dariusz Nowacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-04-10].
- ↑ "Ja" nieuniknione. O podmiocie pisarstwa Jerzego Andrzejewskiego w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI).
- ↑ dr hab. prof. UŚ Dariusz Nowacki. [w:] Uniwersytecki System Obsługi Studiów [on-line]. [dostęp 2019-04-10].
- ↑ Dr hab. Dariusz Nowacki. [w:] Podyplomowe Studia Literacko-Artystyczne (Szkoła Pisarzy) Uniwersytetu Jagiellońskiego [on-line]. Uniwersytet Jagielloński. [dostęp 2019-04-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Majerski, Nowacki Dariusz, w: Pisarze i badacze literatury w Zagłębiu Dąbrowskim. Słownik biobibliograficzny, tom 2 (pod redakcją Pawła Majerskiego), Sosnowiec 2002, s. 154–155