Przejdź do zawartości

Daniel Guzmán (ur. 1965)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Guzmán
Pełne imię i nazwisko

Daniel Guzmán Castañeda

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1965
Guadalajara

Wzrost

174 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1991 UdeG 180 (53)
1991–1993 Atlante 69 (41)
1993–1994 Santos Laguna 40 (18)
1994–1996 Guadalajara 63 (19)
1996–1997 Puebla 33 (12)
1997 San Jose Clash 3 (0)
1997–1998 Atlas 36 (16)
1998 Pachuca 10 (0)
W sumie: 434 (159)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988–1996  Meksyk 21 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999–2001 Cihuatlán
2001–2002 Bachilleres
2002 Guadalajara
2003–2004 Veracruz
2004–2005 Tecos UAG
2005–2006 Atlas
2006–2009 Santos Laguna
2009–2010 Tigres UANL
2011–2012 Veracruz
2012 Puebla
2013 Atlante
2014–2015 Tijuana
2015–2016 UdeG
2016–2017 Tampico
2021 Guastatoya
2023 Tepatitlán
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Ekwador 1993

Daniel „Travieso” Guzmán Castañeda (ur. 31 grudnia 1965 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Meksyku, trener piłkarski.

Jego syn Daniel Guzmán Jr., szwagier Octavio Mora, brat szwagra Víctor Hugo Mora oraz siostrzeniec Jorge Mora również są piłkarzami.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Guzmán pochodzi z miasta Guadalajara. Studiował prawo na Universidad de Guadalajara, jednocześnie grając w tamtejszej drużynie piłkarskiej, której jest wychowankiem. Właśnie w barwach Universidadu, jako osiemnastolatek, zadebiutował w meksykańskiej Primera División, 19 sierpnia 1984 w zremisowanym 2:2 meczu z Deportivo Neza. Szybko został podstawowym napastnikiem ekipy, a już rok później jego dobra gra zaowocowała nagrodą dla odkrycia sezonu ligi. W sezonie 1988/1989 dotarł z Universidadem do finału krajowego pucharu – Copa México, z siedmioma golami na koncie zostając wówczas królem strzelców tych rozgrywek. Rok później, w rozgrywkach 1989/1990, osiągnął tytuł wicemistrza kraju, za to w sezonie 1990/1991 triumfował w rozgrywkach krajowego pucharu. Latem 1991 przeszedł do stołecznego Atlante FC; w rozgrywkach 1992/1993 zdobył 19 goli w 31 meczach, wywalczył jedyne w karierze mistrzostwo Meksyku i został wybrany przez dziennik Esto najlepszym napastnikiem sezonu.

W 1993 roku Guzmán przeszedł do zespołu Club Santos Laguna, z którym w sezonie 1993/1994 zdobył wicemistrzostwo Meksyku. W 1994 roku powrócił do swojego rodzinnego miasta, podpisując kontrakt z jednym z najbardziej utytułowanych klubów w kraju – Chivas de Guadalajara. Występował w nim przez dwa lata, jednak nie osiągnął żadnych sukcesów. Z podobnym skutkiem reprezentował barwy w kolejnej ekipy, Puebla FC. W 1997 roku wyjechał do USA, gdzie został graczem San Jose Clash, gdzie rozegrał trzy mecze w Major League Soccer bez zdobyczy bramkowej. W sezonie 1997/1998 grał w trzecim już zespole z Guadalajary, Club Atlas. Karierę zakończył w wieku 32 lat w prowadzonej przez Javiera Aguirre drużynie CF Pachuca. W 2007 roku trafił do galerii sław jako trzeci najlepszy strzelec w historii piłki nożnej w stanie Jalisco.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 1986 roku Guzmán razem z młodzieżową kadrą wziął udział w Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Dominikanie, gdzie jego zespół zajął trzecie miejsce, otrzymując brązowy medal. W seniorskiej reprezentacji Meksyku zadebiutował za kadencji selekcjonera Mario Velarde, 26 kwietnia 1988 w wygranym 4:1 meczu towarzyskim z Salwadorem, w którym strzelił również pierwszego gola w drużynie narodowej. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w podstawowym składzie kadry, występując przeważnie w sparingach. W 1993 roku został powołany przez szkoleniowca Miguela Mejíę Baróna na turniej Copa América, gdzie Meksykanie dotarli aż do finału, a sam Guzmán nie wystąpił w żadnym meczu. Występował również w zakończonych powodzeniem eliminacjach do Mistrzostw Świata 1998, lecz nie znalazł się ostatecznie w składzie na mundial.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Guzmán został trenerem. Po zdobyciu odpowiednich uprawnień w mieście Meksyk podjął samodzielną pracę trenerską w trzecioligowym CF Cihuatlán. Z walczącej początkowo o utrzymanie drużyny stworzył jeden z najsilniejszych zespołów na tym szczeblu rozgrywek. W sezonie Invierno 2001 jego ekipa wygrała rozgrywki trzeciej ligi, awansując do drugiej ligi, z bilansem największej liczby strzelonych bramek i najmniejszej straconych. Po tym sukcesie został szkoleniowcem drugoligowego Bachilleres, z którym nie odniósł żadnego osiągnięcia. W 2002 roku podjął pierwszą pracę w najwyższej klasie rozgrywkowej, ze swoją byłą drużyną Chivas de Guadalajara. Mimo przeciętnych wyników zdołał z nią dotrzeć do ćwierćfinału fazy play–off, a po przejęciu klubu przez biznesmena Jorge Vergarę został zwolniony. W 2003 roku został trenerem Tiburones Rojos de Veracruz, który najpierw obronił przed spadkiem a następnie doszedł do półfinału play–offów. Dzięki temu został nominowany przez Meksykański Związek Piłki Nożnej do tytułu trenera roku. W 2004 roku został szkoleniowcem CD Irapuato, lecz podczas przygotowań do sezonu władze ligi zdecydowały się pomniejszyć ją do osiemnastu drużyn, przez co Irapuato spadło na drugi poziom rozgrywek, a Guzmán odszedł z ekipy.

W rozgrywkach Clausura 2005, jako szkoleniowiec klubu Tecos UAG z miasta Guadalajara, zdobył pierwszy tytuł w karierze trenerskiej – wicemistrzostwo Meksyku i został wybrany najlepszym trenerem stanu Jalisco w plebiscycie radia Super Sport. Mimo sukcesów odszedł z ekipy po nieporozumieniach z zarządem i objął rywala zza miedzy, Club Atlas, z którym nie odniósł żadnego osiągnięcia. W 2006 roku został zakontraktowany przez klub Querétaro FC, lecz zrezygnował kilka dni później, również z powodu różnicy poglądów z zarządem drużyny. W tym samym roku podpisał umowę z Club Santos Laguna z miasta Torreón, którego barwy reprezentował już jako piłkarz. Pod jego przywództwem drużyna została czołową w kraju – kilka razy awansował z nią do fazy play–off, brał udział w turniejach międzynarodowych, a w sezonie Clausura 2008 wywalczył z nią pierwsze w roli trenera mistrzostwo Meksyku. Dwukrotnie był nominowany do nagrody najlepszego szkoleniowca sezonu, a w 2008 roku został honorowym obywatelem stanu Coahuila.

Po trzech latach spędzonych w Santosie Laguna, Guzmán podpisał kontrakt z Tigres UANL z miasta Monterrey. W 2009 roku triumfował z nim w rozgrywkach SuperLigi, a po roku odszedł ze stanowiska. W sezonie 2011/2012 bez sukcesów prowadził po raz drugi Tiburones Rojos de Veracruz, wówczas występującego już drugiej lidze, zaś w sierpniu 2012 zastąpił Daniela Bartolottę na stanowisku szkoleniowca ekipy Puebla FC. Z pracy w tej ekipie zrezygnował po zaledwie dwóch miesiącach. Pod koniec stycznia 2013 objął funkcję szkoleniowca klubu Atlante FC z miasta Cancún, którego barwy reprezentował dwadzieścia lat wcześniej jako piłkarz, kiedy drużyna ta miała jeszcze siedzibę w stołecznym mieście Meksyk. Pracował tam jednak tylko przez trzy miesiące; w trzynastu ligowych meczach poniósł aż dziewięć porażek, lecz równocześnie dotarł do finału krajowego pucharu – Copa MX, w którym jego podopieczni przegrali z Cruz Azul dopiero po rzutach karnych. Mimo to w maju został zwolniony ze stanowiska. We wrześniu 2014 został następcą Césara Faríasa w ekipie Club Tijuana.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]