Daleomyces petersii
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Daleomyces petersii |
| Nazwa systematyczna | |
| Daleomyces petersii (Berk.) Van Vooren Ascomycete.org 12(4): 185 (2020) | |
Daleomyces petersii (Berk.) Van Vooren – gatunek grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Daleomyces, Pezizaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1875 r. Miles Joseph Berkeley, nadając mu nazwę Peziza petersii. W 2020 r. Van Vooren przeniósł go do rodzaju Daleomyces[1]. Pozostałe inne synonimy:
- Discina lumbricalis (Cooke) Sacc. 1889
- Galactinia petersii (Berk.) Le Gal 1953
- Peziza lumbricalis Cooke 1879[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Typu apotecjum bez trzonu, o średnicy 4–8(10) cm, początkowo miseczkowate, potem wypłaszczające się, pofalowane z nieregularnym brzegiem. Powierzchnia wewnętrzna (hymenialna) jasno daktylowobrązowa, szarobrązowa do czerwonobrązowej, na środku ciemniejsza, szara i średnio brązowa w kierunku brzegu. Sterylna powierzchnia zewnętrzna gładka lub lekko oprószona, jaśniejsza, szarawo-liliowa, podstawa półprzezroczysta[3].
- Cechy mikroskopowe
Worki cylindryczne, z 8 zarodnikami w jednym rzędzie, z wierzchołkowym aparatem apikalnym, 170-250(300) x 9-12(15) µm. Parafizy septowane, brązowe, z dużymi płowymi lub brązowawymi granulkami, o średnicy 1,5–2,5 µm, proste lub często lekko zakrzywione i stopniowo rozszerzające się w kierunku wierzchołka do 5–10 µm. Askospory elipsoidalne, drobno brodawkowate i z drobno wydłużonymi grzbietami, czasami siatkowate, z dwoma gutulami, 10–12(15) x 5,5–6,5 µm[3].
Zasięg występowania i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowiska podano w 2020r. (jako Peziza petersii)[5]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].
Grzyb saprotroficzny i wypaleniskowy[7]. Często występuje na spaleniskach, ale także na terenach piaszczystych poza spaleniskami[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-17] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-17] (ang.).
- ↑ a b c Roland Labbé, Peziza petersii Berkeley Grevillea 3(no. 28): 150, 1875. [online], Champinions de Québec [dostęp 2023-11-30] (fr.).
- ↑ Występowanie Daleomyces petersii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-11-17].
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-09] (pol.).
- ↑ Aktualne stanowiska Daleomyces petersii w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-17].
- ↑ Daleomyces petersii [online], Ascomycete [dostęp 2023-11-17].