Przejdź do zawartości

Czarny kot, biały kot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarny kot, biały kot
Crna mačka, beli mačor
Gatunek

komedia, kryminał, melodramat

Rok produkcji

1998

Data premiery

10 września 1998
17 kwietnia 1999 (Polska)

Kraj produkcji

Jugosławia
Niemcy
Francja
Austria
Grecja

Czas trwania

123 min

Reżyseria

Emir Kusturica

Scenariusz

Emir Kusturica
Gordan Mihić(inne języki)

Główne role

Bajram Severdžan(inne języki)
Srđan Todorović
Florijan Ajdini(inne języki)
Branka Katić

Muzyka

Nele Karajlić(inne języki)
Voja Aralica
Dejo Sparavalo

Zdjęcia

Thierry Arbogast(inne języki)

Scenografia

Milenko Jeremić(inne języki)

Kostiumy

Nebojša Lipanović(inne języki)

Produkcja

Karl Baumgartner(inne języki)

Czarny kot, biały kot (tytuł oryginalny: Crna mačka, beli mačor/Црна мачка, бели мачор, czyli dosłownie: Czarna kotka, biały kocur) – jugosłowiański film fabularny (kryminał, komedia, melodramat) z 1998 w reżyserii Emira Kusturicy. Obraz zdobył nagrodę Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmów w Wenecji.

Film ten krytycy zaliczają do gatunku czarnego kina. Kusturica opowiedział historię społeczności cygańskiej zamieszkującej osadę naddunajską. Postacie filmu rozmawiają między sobą w językach: cygańskim, serbskim i bułgarskim, często mieszając frazy i słowa.

Plenery: Dunaj w Serbii.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Żyjący nad Dunajem Rom Matko zadłuża się u gangstera. Przyparty do muru zmusza swego syna, by poślubił karłowatą siostrę przestępcy.

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]

Jak we wszystkich filmach Kusturicy, muzyka pełni bardzo istotną rolę w filmie i wypełnia większość scen. Jednak autorstwo muzyki powszechnie mylnie przypisywane jest Goranowi Bregoviciowi (autorowi muzyki do wielu filmów Kusturicy). Ścieżkę dźwiękową tworzyli: Nele Karajlić, Voja Aralica, Dejo Sparavalo.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]